Kolet Janssen

auteur

Het geheim


Voor leeftijd: 10 jaar en ouder

Auteur: Kolet Janssen
Illustrator: Anne Westerduin

Uitgegeven door Davidsfonds
1997
85 pagina’s
ISBN 90-6565-766-5

Een verhaal vol geheimen
Gijs ontdekt dat veel mensen in de buurt geheimen hebben en hij maakt er een sport van die te ontrafelen. Tot hij in zijn eigen gezin op een geheim stoot dat hij niet verwacht had.


Het geheim 

Op een morgen stellen Gijs, Sanne en Jasper verbaasd vast dat hun ouders helemaal van streek zijn. Gewoon omdat hun oudste zus Bregje haar haar heeft opgestoken met een oude speld uit moeders juwelenlaatje! Toch gedraagt Bregje zich echt wel merkwaardig. Zo heeft ze opeens een onverklaarbare belangstelling voor auto’s. En Gijs komt tot de ontdekking dat bijna de hele buurt een geheim verborgen houdt. Als ma en pa er een weekendje tussenuit knijpen, komen de kinderen voor het grootste raadsel te staan.

Verkrijgbaar bij

Leesfragment
Toen we de bocht naar de hoofdstraat namen, sprongen in één klap alle vier de portieren open. Sanne slaakte een gil en kon nog net haar schooltas grijpen. Papa stopte abrupt.
‘Wie heeft er aan de deurvergrendeling zitten knoeien?’ brulde hij.
Wij keken elkaar onschuldig aan. Een voor een trokken we de deuren weer dicht. Maar bij de klap van mama’s portier, het laatste, sprongen alle deuren weer open. Papa stapte vloekend uit. Niets hielp. Drie deuren kregen we dicht, bij de vierde sprongen ze allemaal weer open. Uiteindelijk reden we verder met mama’s portier op een kier. In de Schoolstraat was het een drukte van belang.
‘Kan die sukkel zijn deuren niet dichtdoen? Zo kan er toch niemand langs?’ vloekte papa.
Een witte Volvo stond breeduit met alle deuren open in het midden van de rijweg. Niemand kon erlangs. Een dikke vrouw liep wanhopig om de auto heen en sloeg de portieren dicht. Maar net als bij ons sprongen ze allemaal weer open.
‘Het lukt hen ook niet’, zei ik opgewonden.
‘Dat bestaat toch niet’, fluisterde papa.
Maar we zagen het voor onze ogen gebeuren. En nu we erop letten, zagen we ze overal: mensen die als gekken met hun autoportieren mepten, maar er niet in slaagden ze allemaal dicht te krijgen. Achter ons stond zelfs een meneer te trappen tegen het voorportier van zijn blauwe Renault 19.

Recensie
Gijs heeft een klein broertje en twee zussen. Hij leeft een doodnormaal leventje. Eigenlijk begint het hem allemaal een beetje saai te worden. Samen met een schoolvriend gaat hij op zoek naar een geheim om wat spanning in hun leven te brengen. Dan beginnen er opeens vreemde dingen te gebeuren. Gijs begint te vermoeden dat sommige geheimen wel eens dichterbij te vinden zijn dan hij had verwacht. Hij weet ook niet meer zo zeker of hij die geheimen nog per se wil ontrafelen. Kolet Janssen beschrijft in ‘Het geheim’ heel vanzelfsprekend alles wat er in het gezin gebeurt. Zij maakte een zeer intelligente keuze door het hele verhaal te vertellen vanuit het gezichtspunt van Gijs. Bovendien is de verhaalopbouw zo gepland dat je er steeds naar streeft om verder te lezen, meer te weten.
Ouders, de kans is groot dat je kind dit boek ’s avonds voor het slapengaan niet zal willen wegleggen zodat je hen stiekem lezend onder de lakens betrapt. Misschien voor een keer door de vingers zien.

Soetkin Schuyesmans
Brug, juni 1997

De familie van Gijs, Bregje, Sanne en Jasper lijkt op het eerste gezicht doodgewoon. Maar alles verandert vanaf het ogenblik dat er zich in de stad vreemde dingen voordoen. Gijs vermoedt dat zijn oudste zus, Bregje, iets te maken heeft met de onverklaarbare autopannes en de ongehoorzame autoportieren. Bregje is plots geïnteresseerd in auto’s. Als ze op een dag haar haar opsteekt met een oude speld, raken haar ouders helemaal overstuur. Gijs ontdekt dat mensen meer geheimen verbergen dan je zou vermoeden. Hij noteert alles in zijn schrift met ‘grote waarheden’ en tracht zo meer klaarheid te brengen in alles wat hij waarneemt. Het grootste geheim, dat van Bregje, wordt uiteindelijk ontrafeld wanneer de kinderen een weekend doorbrengen zonder hun ouders.
Hoe stereotiep ook, het geheim van Bregje sleept wellicht veel jonge lezers tot het einde mee dankzij de spannende verhaalopbouw en luchtige vertelstijl. Op een rake en herkenbare manier worden bepaalde situaties en relaties tussen mensen beschreven (“Oma was jarig. Wij vieren zaten als opgeprikte vlinders op de groen fluwelen zitbank…”). Een vlot geschreven verhaal. Vanaf 10 jaar.

Griet Ramaut
29.04.1997