Jongen te huur
Uitgegeven door Davidsfonds/Infodok Een warm verhaal over vriendschap, vaders en vervelende vragen in je hoofd
Voor leeftijd: 9 jaar en ouder
Auteur: Kolet Janssen
Illustrator: Harmen van Straaten
2009
78 pagina’s
ISBN 9789059082915
Tobias wil een gloednieuwe, zilvergrijze gsm. Maar hij mist de centen. Zijn beste vriendin Jozefien heeft een briljante inval. Tobias kan zichzelf als klusjesman aanbieden via e-bay.
Boodschappen doen voor Fred, babysitten bij Saïd en Karim… geen enkel klusje is hem te veel. Tot zijn moeder erachter komt. Die houdt niet van leugens. Tobias sluit met zijn mama een deal. Als zij hem meer vertelt over zijn vader, die hij totaal niet kent, mag hij zijn baantje houden. Wie is zijn vader? En waar woont hij? De man die zijn mama beschrijft, lijkt verdacht veel op Fred… Tobias trekt samen met Jozefien op onderzoek uit.
Verkrijgbaar via:
- de website van uitgeverij Davidsfonds
- de bibliotheek
- ook verkrijgbaar als Daisy-boek (luisterboek) bij Luisterpunt
Leesfragment
Jozefien tikt snel een paar toetsen in.
‘Kijk’, zegt ze, ‘e-bay. Een site waar je alles kunt kopen of verkopen wat je maar wilt.’
Tobias knikt. ‘Maar daar kan ik toch niets mee doen’, zegt hij. ‘Ik heb geen geld, dat is juist het probleem. Ik kan dus niets kopen. En ik heb ook niets om te verkopen, behalve een paar afgetrapte sportschoenen waar ik uitgegroeid ben. Maar ik denk niet dat daar veel interesse voor is.’
Jozefien glimlacht geheimzinnig. ‘Natuurlijk heb je wel iets te koop.’ Ze wacht een hele seconde voor ze verder gaat. ‘Jezelf!’ zegt ze dan. ‘Je biedt gewoon jezelf aan!’
Tobias laat zich op het bed van Jozefien vallen. ‘Je bent niet goed wijs’, zegt hij. ‘Hebben je ouders je nooit verteld dat kinderen handenvol geld kosten? Wie zou er zo gek zijn om daar ook nog voor te betalen? En daarbij, ik wil mezelf helemaal niet verkopen.’
‘Je moet niet alles zo letterlijk nemen’, gaat Jozefien onverstoorbaar verder. ‘Misschien is “jezelf verhuren” een betere omschrijving. Je biedt gewoon je diensten aan en je zet erbij hoeveel je kost per uur. Wedden dat het werkt?’
‘Maar wat moet ik dan doen?’ zegt Tobias onwillig. Hij heeft er helemaal geen zin in om zichzelf te verhuren. Het klinkt gewoon niet goed.
‘Om het even’, zegt Jozefien vrolijk. ‘Wat je klanten vragen. Als het niet te gek is natuurlijk.’
‘Maar dan kom ik bij wildvreemde mensen terecht’, sputtert Tobias nog.
‘Wat zou dat?’ lacht Jozefien. ‘Wildvreemd geld is ook geld. Die lui van Close Ring kende je toch ook niet? Volgens mij zijn er honderden mensen op zoek naar iemand om een klein klusje op te knappen.’
Ze houdt haar hoofd schuin en kijkt Tobias aan. ‘Wat denk je?’
Tobias knikt. ‘Ik zal erover nadenken.’
‘Ik help je wel met de tekst van de advertentie’, belooft Jozefien.
Maar Tobias heeft het gevoel dat hij dat toch liever zelf doet.
Recensie
Tobias wil graag een gsm kopen, maar heeft niet genoeg zakgeld. Zijn vriendin Jozefien heeft een idee: hij moet zichzelf aanbieden op e-bay, als klusjesman. Hij heeft onmiddellijk succes. Hij mag boodschappen doen voor Fred, wiens voet in de gips ligt, en gaan babysitten op Saïd en Karim. Dat loopt vlot, tot zijn moeder ontdekt dat hij babysit. Na een openhartig gesprek over geheimen hebben voor elkaar, flapt Tobias er uit dat hij meer wil weten over zijn onbekende vader. Nadat zijn moeder eindelijk haar verhaal gedaan heeft, raakt hij geïnteresseerd in die onbekende man. Stel nu eens dat het Fred is?
Dit is een vrolijk en boeiend verhaal over een opgroeiende jongen. Hij neemt zelf initiatief wanneer hij meer zakgeld wil. Hij laat zich ompraten door Jozefien en weet wel dat zijn moeder het niet zou goedkeuren, maar hij vindt zichzelf groot genoeg om zelf iets te beslissen. Het is ook Jozefien die hem meer interesse in zijn onbekende vader doet krijgen. Zij brengt hem op ideeën of stelt vragen waar hij diep over moet nadenken. Zij maakt zijn leven avontuurlijker en verrassend. De gevoelens van Tobias weerspiegelen zich in zijn acties.
Een vlot, boeiend en aantrekkelijk verhaal, waarin vriendschap en de verrassingen van het leven centraal staan.
Mik Ghys
Pluizuit, april 2009