De kleine troost
Voor leeftijd: volwassenen
Auteurs: Kolet Janssen en Rebekka Jonkers
Beelden: Stephanie Verbeken
Uitgegeven door Pelckmans
2015
166 pagina’s
ISBN 978-90-289-7893-5
€ 21,50
Een dagelijkse dosis troost
Het leven gaat op en af, in een ritme van kleine gelukjes en ongelukjes. Die ongelukjes nemen meestal niet meteen dramatische vormen aan, maar in de loop van een mensenleven gaan ze vaak toch wegen. Dit boek biedt mensen vormen van troost die misschien net buiten hun blikveld liggen.
Een conflict op het werk. Een misverstand in de relatie met je partner, kinderen of ouders. Pech met de auto. Een vlek op je favoriete broek. Een paar rimpels die zich definitief in je gezicht genesteld hebben. Een deprimerende overvloed van slecht nieuws op het journaal. Een urenlange file.
Weer niets gewonnen hebben met de lotto. Krakende gewrichten. Een verknald examen. Mensen die zich niet aan de afspraken houden. Een extra stresserende werkdag. Dagenlang grijs weer. Een mislukt recept. De zoveelste afwijzing bij het solliciteren. Een dierbaar kleinood dat kapot valt. Slecht humeur zonder aanwijsbare reden. Kleine pijntjes. Een slapeloze nacht door de baby. Uitzichtloos piekeren. De eindeloosheid van huishoudelijk werk. Een gedwarsboomd plan. Een vriendenrelatie die verwatert …
Om die wisselvalligheden en kleine tegenslagen van elke dag aan te kunnen, hebben we nood aan troost.
Kolet Janssen en Rebekka Jonkers gingen op zoek naar wat mensen allemaal troost kan bieden. Ze zochten en vonden verschillende gebieden in het leven die veel mensen troost bieden. Teksten, interviews, wetenswaardigheden, citaten en concrete tips wisselen elkaar af.
Fotografe Stephanie Verbeken zorgde voor de sfeervolle beelden. De kleine troost is dus tegelijk een ‘leesboek’ en een ‘kijkboek’, een troost voor hoofd en zintuigen.
Verkrijgbaar bij
Leesfragment
De troost van licht: Veilig licht
Licht staat symbool voor hoop, voor alles wat goed is. Duisternis roept vaak angst op. Wie is er nooit bang geweest in het donker? De schemering kan onschuldige schaduwen tot bedreigende monsters maken. We zien opeens klauwen en gemene koppen en gevaarlijke wapens. Als we het licht aansteken, blijkt het niet meer dan een kamerjas aan de kapstok te zijn… We verbinden de duisternis spontaan met alles wat slecht en bedreigend is. Een onverlicht steegje komt bedreigender over dan een goed verlichte straat, en dat is niet onterecht. Wie iets slechts in de zin heeft, zoekt de duisternis op om niet ontmaskerd te worden en gemakkelijker een slachtoffer te vinden. Criminaliteit wordt vaak bestreden door extra verlichting: goed verlichte metrostations, een lamp die aangaat als iemand je huis te dicht nadert. Licht kan gevaar voorkomen en zorgt voor veiligheid.
Wie ’s avonds laat met de auto langs de wegen rijdt, ervaart wel eens hoe troostend de aanblik kan zijn van de verlichte ramen van de huizen waar hij langsrijdt. Als er licht is, is er leven. Het geeft een veiliger gevoel om te weten dat er nog andere mensen wakker zijn als je op een eenzaam uur onderweg bent, en licht achter de ramen is een soort levensteken van die mensen.
De troost van muziek: Een feestje met herinneringsmuziek
Je wordt vijftig of zestig. Of je bent dertig of veertig of vijftig jaar getrouwd. Of je gaat met pensioen. Of… Eigenlijk zijn alle redenen goed, al heb je er wel een beetje verleden voor nodig.
Je wilt een feestje organiseren met muziek. Maar niet zomaar muziek. De muziek moet iets zeggen over de voorbije jaren, over de tijd toen het allemaal begon, over jezelf en de vrienden die je hebt uitgenodigd.
Je vraagt aan je vrienden om elk één muzieknummer door te spelen en daar een korte ‘motivering’ bij te bedenken: een verklaring waarom precies dat liedje of muziekstukje belangrijk genoeg is om mee te nemen naar jouw feestje. Zitten er bepaalde herinneringen aan vast? Of een leuk verhaal? Is de tekst van het liedje toepasselijk? Of roept de melodie een heel speciale sfeer op? Verzamel de ‘intro’s’ van je vrienden en lees ze bij elk nieuw liedje voor, of laat ze het zelf vertellen. Je krijgt gegarandeerd een heel aparte sfeer op je feestje! Want muziek roept meer op dan je kunt vermoeden. En het wordt een muzikale avond vol herinneringen.
De troost van zachtheid: Uit het interview met Ive De Groof, masseuse
Rebekka gaat op de massagetafel liggen. Ive vertelt welke olie ze zal gebruiken: babyolie, want Rebekka heeft een bolle, zwangere buik. Vandaag zijn alleen de voeten aan de beurt. Ive gaat aan de slag met twee handen tegelijk. Ze masseert de voeten van de top naar binnen toe, aan de boven- en onderkant van de voet, zowel de linker- als de rechtervoet. Ze werkt ook met haar twee duimen apart. Er wordt niet veel gesproken. Masseren gebeurt meestal in stilte, zegt Ive, als ik ernaar vraag. Soms gebeurt het dat mensen wel praten ondertussen, maar dan gaat zij er bewust niet echt sterk op in. Je voelt de rust neerdalen. De muziek speelt heel zacht. Ive kneedt nu onder de tenen en Rebekka sluit haar ogen. Dan begint Ive Rebekka’s voeten heel zorgvuldig op bepaalde punten aan te raken, vanaf de toppen van haar tenen. Ze doet dat één voor één met beide voeten. Ive houdt haar hand boven de voet op enkele centimeters afstand. Al haar bewegingen zijn heel omzichtig en behoedzaam. Zelfs voor wie toekijkt, is het ontspannend. Ive gaat nog een hele poos verder met drukken en draaien. Tussendoor wacht ze af en toe. Ze neemt veel tijd. Naar het einde toe schudt ze Rebekka’s voeten helemaal los.