Kolet Janssen

auteur

Kelly is mijn pleegzus


Voor leeftijd: 9 jaar en ouder
Auteur: Kolet Janssen
Illustrator: Aleksandra Krawczycka

Uitgegeven door Die Keure in de reeks Verrekijkerbieb 4

2015
24 pagina’s
ISBN 978 90 486 2281 8

Wat gebeurt er als er opeens een pleegkind in je gezin komt wonen?


20151227_101154 (1)

In Timons huis is er nog een kamertje vrij. Daar komt zijn pleegzus wonen. Timon weet niet goed wat hij ervan moet denken. Tot hij zijn pleegzus beter leert kennen …

Verkrijgbaar via Die Keure.

Fragment
En dan is Kelly er opeens echt. Ze staat in de gang met haar koffertje. Katrien heeft haar gebracht. Haar bruine haren pieken nog net zo gek. Maar haar mond is een smalle, dunne streep.
Mama neemt haar mee naar boven. Naar haar eigen kamertje. Timon gaat mee. Er ligt een dekbed met sterren op het bed.

Mama legt de kleren van Kelly in de kleine kast. Leggings, T-shirts, slipjes en sokken.
-Heb je geen pyjama bij? vraagt mama.
Kelly steekt haar neus in de lucht.
-Ik slaap gewoon in een T-shirt, zegt ze.
-Oké, zegt mama.

Kelly en Timon kijken even tv, voordat ze aan tafel moeten. Kelly wiebelt hard met allebei haar voeten.
Als Mona op het tapijt speelt, kruipt Kelly op haar buik dichterbij. Ze trekt een gek gezicht. Ze speelt tijger en brult. Mona lacht.
Aan tafel drinkt Kelly haar soep zo uit de kom. Timon eet soep met een lepel.
Kelly eet haar bord in een wip leeg. Timon doet er veel langer over.
Zodra ze klaar is, gaat Kelly met Timons auto’s spelen. Timon mag niet zomaar van tafel lopen.
Kelly laat Timons auto’s keihard tegen elkaar botsen.
-Rustig, Kelly! roept papa. Timon holt erheen. Hij pakt zijn rode lievelingsauto vast. O, de wieltjes zijn eraf!
-Die is nieuw, zegt hij. Voor mijn verjaardag.
-Ik probeer hem straks te plakken, Timon, belooft papa. Hij aait Timon over zijn hoofd.

Kelly doet alsof ze het niet hoort. Ze haalt alles tegelijk uit de speelgoedbakken. Dan gaat ze op de bank liggen en trappelt met haar voeten.
-Waarom staat de tv niet op? vraagt ze.
-Omdat jullie zo meteen naar bed gaan, zegt mama. Ruimen jullie wel eerst het speelgoed op?

Timon gooit alles weer in de bakken. Kelly helpt bijna niet mee. Dan gaan ze naar boven. Mama helpt Timon met zijn trui.
-Ga je wassen en tanden poetsen? vraagt ze.
Dan gaat ze naar Kelly. Die danst rond in een slipje en een T-shirt.

 

-Waar is je tandenborstel, Kelly? vraagt mama. Kelly lacht haar vreemde lachje.
-Ik poets mijn tanden wel weer als ik thuis ben, zegt ze.
-Geen sprake van, zegt mama.
Ze pakt een nieuwe, blauwe tandenborstel uit de kast.
-Voor jou!

Kelly poetst samen met Timon. Ze spugen om ter hardst. Timon moet erom lachen.
Dan klimmen ze elk in hun eigen bed. Mama geeft hen allebei een zoen.

 

Het is donker. Timon is al bijna in slaap. Dan hoort hij de stem van Kelly:
-Timon! Timon!
Ze klinkt alsof ze opeens veel kleiner is dan Timon.
-Je moet slapen! wil Timon zeggen.
Maar Kelly blijft roepen. Timon klimt uit zijn bed en gaat naar de kamer van Kelly.
-Wat is er? vraagt hij.
-Het is hier donker, zegt Kelly.
-Natuurlijk, zegt Timon. Het is nacht. Je moet slapen.

Het is even stil. Dan zegt Kelly:
-Ik kan niet slapen als het donker is.
Timon denkt na.
-Ik heb een lampje in mijn la, zegt hij. Zal ik dat halen?
-Ja, dat is goed, zegt Kelly.
Ze klinkt niet half zo stoer als overdag.
Timon vindt het lampje. Het is voor baby’s, maar dat zegt hij niet. Hij stopt het in het stopcontact bij Kelly’s bed.