Wijze woorden

Voor leeftijd: volwassenen

Auteurs: Kolet Janssen en Rebekka Jonkers

Uitgegeven door Halewijn
64 pagina’s
Bert Claerhout 978-90-8528-196-2
Sabine Van Huffel 978-90-8528-207-5
Katlijn Malfliet 978-90-8528-208-2
Piet Swerts 978-90-8528-209-9
Christine Vanhole 978-90-8528-211-2

Wijze mensen over de grote vragen van het leven
Een reeks van 5 kleine boekjes, die de weerslag zijn van gesprekken met afgestudeerden en hoogleraren van de KU Leuven over werk en leven, gezin en geluk, verleden en toekomst, waarden en opvoeding, geloof en religie, het onverwachte en de dood.

 

De geïnterviewden geven antwoord op vragen als ‘Wat was uw droom als kind? Welke betekenis heeft uw werk voor de maatschappij? Wanneer heeft u voor het laatst aan God gedacht?’

1. Bert Claerhout, hoofdredacteur Kerk en Leven
2. Sabine Van Huffel, hoogleraar  aan de faculteit ingenieurswetenscahppen van de K.U.Leuven
3. Katlijn Malfliet, decaan sociale wetenschappen van de  K.U.Leuven en voorzitter van de vrouwenraad
4. Piet Swerts, componist en docent aan het Lemmensinstituut
5. Christine Vanhole, kinderarts en neonatoloog, hoogleraar geneeskunde K.U.Leuven
   

Verkrijgbaar via:

• de website van uitgeverij Halewijn
• de bibliotheek

Leesfragment 

Het Hooglied
Een van de laatste opdrachten die ik kreeg was ook een van de moeilijkste. In 2006 schreef ik op vraag van Paul Schollaert een oratorium op het Hooglied uit de Bijbel. Dat was het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan. Tijdens het uitwerken van die opdracht heb ik voor het eerst in mijn leven een heel jaar lang geen muziek meer geschreven. Ik ben een heel jaar bezig geweest om te proberen die teksten te begrijpen en om de literatuur die daaromheen bestaat te doorgronden. Het bleef een serieus probleem hoe ik zo’n tekst in muziek zou kunnen omzetten. Ik wilde de tekst geen onrecht aandoen, maar er juist iets aan toevoegen. Daar heb ik heel lang over nagedacht. Ik was daar zo intens mee bezig dat het uiteindelijk ook de aanzet werd voor mijn doctoraat. Dat werd een soort voortgezet onderzoek. Hoe langer hoe meer ben ik intussen van mening dat het ik, het ego, nooit centraal mag staan in mijn artistieke werk. Als kunstenaar moet je juist proberen om je ego te overstijgen. Volgens mij geldt dat voor elk werk, voor elke branche: je moet proberen zo authentiek mogelijk te zijn, waarheidsgetrouw, oprecht en eerlijk.

Medium zijn
Je zingt zoals je gebekt bent. Ik kan niet anders dan op deze manier componeren. Men verwijt mij wel eens dat mijn muziek niet ‘hedendaags’ is. Maar wat kan mij dat schelen? Ik denk eerder dat mijn muziek tijdloos is, ook al is dat een groot woord. Muziek moet volgens mij communicatie zijn met mensen. Je mag niet alleen voor jezelf schrijven. Je probeert iets over te brengen naar de luisteraar. Drie jaar geleden maakte ik dat heel uitdrukkelijk mee tijdens een concert. Daar heb ik voor het eerst ervaren dat mijn werk iets kan betekenen voor andere mensen. In de finale van mijn oratorium op het Hooglied, komen twee verzen voor die ik uit de Lutherse Bijbelvertaling heb genomen: “Zet mij als een zegel op Uw hart, als een zegel op Uw arm; want de liefde is sterk als de dood.” Het zijn maar twee regeltjes. Maar daar heb ik voor het eerst het gevoel gehad dat ik er in geslaagd ben om mijzelf uit te schakelen en een soort medium te zijn. Ik had mij geïnspireerd op de polyfone muziek uit de Renaissance. Op deze manier kon ik een meerwaarde aan de tekst toevoegen. De polyfone muziek ging volgens mij heel goed samen met de tekst van het Hooglied. En het werkte ook zo.

Piet Swerts