Ik heet Zoë
20 maart 2009
Het was in Schelle, bij een groep kinderen uit het eerste leerjaar. Maar het had ook elders kunnen zijn. Ik vertelde over boeken: hoe een idee zich in je hoofd nestelt, hoe je in de arm genomen wordt door een personage, hoe dat personage een naam en een stem krijgt. Na afloop komt er een stil meisje naar me toe. ‘Heb je al eens een verhaal geschreven over Zoë?’ vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. ‘Ik heet Zoë’, zegt ze dan. Heel diep achter mijn wenkbrauwen begint ze te groeien, de Zoë van het verhaal.
