Je ouders eren, wat betekent dat?
3 februari 2018
Je ouders laten opnemen in een rusthuis, heeft vaak een negatieve bijklank. Maar is dat wel terecht?
Lees het volledige artikel in De Standaard.
3 februari 2018
Je ouders laten opnemen in een rusthuis, heeft vaak een negatieve bijklank. Maar is dat wel terecht?
Lees het volledige artikel in De Standaard.
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Mijn pleegdochter heeft geen kinderen, maar ik weet zeker dat ik voor die kinderen een volbloed oma zou zijn geweest. lees meer
Corona verplicht iedereen om zoveel als mogelijk sociale afstand te bewaren, ook stadsbewoners. Alles moet weer apart, maar in steden is dat niet evident. lees meer
Waarom reageren mensen zo emotioneel als er in hun achtertuin een asielcentrum of een windmolenpark wordt gepland? lees meer
God en het goede zien, is iets dat je moet leren tijdens de advent
Binnenkort begint de advent. En voor christenen is dat meer dan een countdown naar Kerstmis toe. lees meer
Alle columns van Kolet Janssen op VRT NWS lees meer
Onze God is geen man en geen vrouw, maar het beste van allebei. We kunnen op zoveel vlakken nog veel van hem leren.
Je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij naartoe gaat.
Een naam geeft je wortels.
Er zijn moeders mét en zonder kinderen. Vandaag vieren we ze allemaal.
Kleindochter is nergens bang voor. Ze begrijpt nog niet hoe alles in elkaar zit en is heel verwonderd als er iets fout loopt.
Alle blogs van Kolet Janssen op Kerknet
Mag je de geschiedenis geweld aandoen als het over een icoon gaat? Cleopatra bevindt zich in het goede gezelschap van Jezus.
In hetzelfde flatgebouw leven mensen met de meest uiteenlopende verwachtingen over zwangerschap en abortus.
‘Ik ben al negen jaar oma en ik draag dat label met trots. Als oma leef ik me helemaal uit en ik heb geen enkele neiging om me jonger of hipper voor te doen dan ik ben’, schrijft Kolet Janssen van Logia. ‘Maar in de verhalen die mijn kleinkinderen voorgeschoteld krijgen, worden oma’s geschetst volgens een beeld dat al minstens een halve eeuw uit de tijd is.’
Een buurman maakte me erop attent dat het niet goed is dat we schadelijke maatschappelijke fenomenen zomaar lijdzaam ondergaan. Hij verwees naar de radio-omroepster, die na het opsommen van een ellenlange lijst met files, bemoedigend eindigde met de uitspraak: ‘Goeie moed aan iedereen in de file!’
Pasen is voorbij en ook de ramadan is naar zijn einde gelopen. Stoppen christenen en moslims nu weer even met geloven?
Alle bijdragen van Kolet Janssen op de (s)preekstoel van Knack.be:
lees meer
Ik heb veel begrip voor mensen die SAMEN met hun ouders bespreken om een eventuele verhuis mogelijk te maken. Maar je ouders LATEN opnemen alsof jij het voor het zeggen hebt, neen, dat kan er bij mij niet in. Het lijkt een beetje op je kinderen vroeger naar bed sturen. En dan heb ik het nog niet over het schrijnende aspect van je ouders te moeten achterlaten in zo’n niet betrokken verzorgingsfabriek. Je hele artikel is één grote smoes (wel goed beargumenteerd) om de zorg om je ouder(s) te ontlopen. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog (waar komt die nu mee af?) moest mijn vader naar het front en mijn moeder bleef achter met mijn tweejarig broertje en mijn zusje van één. Ook haar bejaarde ouders leefden nog (in dezelfde straat) en daar bekommerde zij zich vanzelfsprekend ook om. De hele straat ging vluchten, zei ze, maar ik vertikte het. Kijk, dat waren nog eens tijden. Neem daar eens een voorbeeld aan, in die bejaardenhuizen-loze periode. In alle trots kan ik wel zeggen dat mijn moeder een feministe avant-la-lettre was. Een oersterke vrouw, toen er van Dolle Mina’s nog lang geen sprake was. Ik heb haar dan ook van zeer nabij begeleid tot aan haar dood op bijna 95-jarige leeftijd. Ik zou het niet anders gewild hebben, en neen, ik heb dit niet gedaan om een schuldgevoel te vermijden. Zij bedankte mij bijna dagelijks uitvoerig, maar dat gebaar wuifde ik vanzelfsprekend weg. Ik zou in de grond gezakt zijn van schaamte als ik haar aan haar lot had overgelaten.