Dat mag!

15 september 2020

Een van onze dochters had vroeger een vriendin, die regelmatig bij ons aan huis kwam. Een alleraardigst meisje, doordrenkt van Vlaamse bescheidenheid. Veel meer dan onze eigen kinderen, die van hun Nederlandse vader een stevige dosis directheid meekregen.

Als we het meisje vroegen of ze iets wilde drinken, antwoordde ze steevast: ‘Dat mag!’. Wij schoten dan meteen in de lach. Voor haar was het wellicht een uiterst beleefd antwoord en betekende het zoiets als: ‘Als het niet te veel moeite is, mag je dat doen, dankjewel.’ Maar in onze door Nederland beïnvloede oren klonk het eerder als: ‘Ok, goed dat je dat eindelijk ook eens vraagt, het mag nu onderhand wel!’ Het had iets van een koningin die zich verwaardigde om van een van haar onderdanen een glaasje aan te nemen. Ook al was het zeker niet zo bedoeld.

Als we in deze bijzondere tijden plannen maken voor een vriendenbezoek of een uitstapje, hoor je vaak de uitspraak ‘Dat mag!’ of ‘Dat mag niet!’. Bij alles wat we doen, houden we rekening met risico’s. Kan het in open lucht? Kunnen we ver genoeg van elkaar staan of zitten? Beperken we ons groepje? Dragen we mondmaskers en wassen we onze handen?

Een informele Franse les met vier dames op een ruim tuinterras? Dat mag! Naar de film met een bubbel van drie, op veilige afstand van andere bubbels? Dat mag! Een communiefeest met meer dan twintig personen binnenshuis? Dat mag niet! Een vriendinnengroepje in een kleine woonkamer? Dat mag niet!

Al onze plannen en bezigheden worden gewikt en gewogen. Voor ons buurtfeest moesten we van de stad eerst een groen label halen op de evenementenwebsite van Vlaanderen. Pas daarna konden we verder regelen. Overal klinkt ‘Dat mag!’ en ‘Dat mag niet!’.

En toch hoor ik in de verte bij elke ‘Dat mag!’ nog steeds de echo van dat lieve meisje, dat op een heel voorkomende manier inging op onze vraag of ze een drankje wilde. Alsof ze een cadeautje gaf door toe te stemmen. Het gaf iets feestelijks aan elk bezoek. Misschien moeten we dat in ons achterhoofd houden. Nu we toestemming nodig hebben voor zowat alles, is het fijn om ‘Dat mag!’ te kunnen zeggen. Al is het alleen maar tegen onszelf.

(Afb. van Sandra Molina via Unsplash)