Didactisch materiaal
7 augustus 2024
Met drie vriendinnen zijn we samen naar de film ‘De laatste ronde’ gaan kijken. Na afloop fietsen we naar huis.
7 augustus 2024
Met drie vriendinnen zijn we samen naar de film ‘De laatste ronde’ gaan kijken. Na afloop fietsen we naar huis.
23 mei 2023
Vorig jaar heb ik een vlekje op mijn been laten weghalen en nu zit ik met een lelijk litteken. Ik klaag erover tegen mijn vriendin.
18 mei 2023
Toen mijn ouders nog allebei leefden, stond er bij ons thuis een leren sofa waarop ze haast elke avond samen naar de tv keken. Mijn vader zat steevast aan de zijkant, mijn moeder daarnaast in het midden van de driezitsbank.
9 mei 2023
In onze stad is er elk jaar een festival van oude muziek. Voor mij is dat telkens het dichtste dat ik in dit leven bij het paradijs kan komen.
12 maart 2023
In de jaren ’60 werden veel regels en restricties overboord gegooid. Ook over ons lichaam. Weg met alle keurslijven, letterlijk en figuurlijk!
27 oktober 2022
‘Laat de zwaartekracht maar werken’, zegt mijn kinesitherapeut. Ok, denk ik. Ik voel hoe mijn schouders langzaam maar zeker naar beneden zakken. Mijn kuiten worden zwaarder en zelfs mijn wangen gaan hangen.
18 augustus 2022
Ik weet wel dat de droogte een probleem is. En dat hittegolven voor bijna niemand leuk zijn. Maar stiekem heb ik toch ook wel genoten van de eindeloze reeks zomerdagen.
12 mei 2022
We moeten de signalen van ons lichaam niet negeren. Daar ben ik het helemaal mee eens. Gas terugnemen als je moe wordt. Hoofdpijn laten wegzakken door jezelf wat rust te gunnen. Stijve schouders trakteren op een wandeling. Enzovoort.
27 januari 2022
Aanraken en aangeraakt worden, het is steeds meer een zeldzaam goed. Corona en de #MeToo-beweging maken het nog exclusiever.
9 december 2021
Ik volg een workshop ‘vrij borduren’ samen met een vijftal andere vrouwen. Op één andere deelneemster na ben ik de enige die nog handwerkles kreeg op school.
23 september 2021
‘Ik heb een nieuwe eetkamer en het was een dure!’ hoor ik een man tegen zijn vriend zeggen. In tegenstelling tot mij, snapt die vriend meteen waarover het gaat. De man heeft blijkbaar een nieuw gebit.
2 september 2021
Ik word wakker van jeuk aan mijn op één na kleinste linkerteen. Eerst probeer ik het gevoel nog te negeren, maar dat lukt niet.
19 augustus 2021
Mechaniek is voor mij een wonder. Ik kan met verbazing blijven staren naar een kurketrekker, een fietsketting of een roerzeef.
4 juli 2021
Soms is het ontmoedigend: zoveel dingen zijn ooit zorgvuldig en met de beste bedoelingen geformuleerd en vormgegeven, maar na verloop van tijd stuiten ze toch vaak op onbegrip.
15 juni 2021
Mijn man is vaak jaloers als hij hoort waarover mijn vriendinnen en ik het zoal hebben. Dat we het bijvoorbeeld heel normaal vinden om de voor- en nadelen van beugelbh’s te ontleden.
2 februari 2021
Af en toe bekruipt me het sterke verlangen om me de rest van mijn leven alleen nog te mogen bezighouden met de grote lijnen.
13 oktober 2020
Ik heb oren om te horen, maar ik moet toegeven dat ik ze al jarenlang inschakel voor allerlei andere doeleinden.
17 september 2020
Je beseft pas hoe diep je land in je lichaam zit, als je elders bent. Zo was het heel verwarrend toen ik voor het eerst de avond zag vallen in Afrika.
21 april 2020
Elke dag zie ik er meer rondwandelen op straat en ook in de media rukken ze op: de mondmaskers. Tot voor kort was het iets voor neurotische Chinezen, maar stilaan wordt het ons nieuwe normaal.
27 november 2019
Onafhankelijk van elkaar hadden mijn buurman en ik identiek dezelfde ervaring. We hadden ergens pijn. Geen vage zielenpijn, maar welomschreven pijn op een precies afgebakende plek in ons lichaam. Ik in mijn zitknobbel, hij in zijn schouder.
28 oktober 2019
Met je eigen gezondheid kun je heel verschillend omgaan. Ik heb vrienden die bij het minste pijntje ongerust zijn. Als er ergens iets kraakt of er verschijnt een vreemd bobbeltje of ze voelen iets wat ze niet eerder voelden, slaat de angst hen om het hart.
23 augustus 2019
Onlangs zag ik weer een jonge papa op een terras die het deed. Vóór hem zat een baby in een buggy, met een slabbetje voor.
14 december 2018
Mijn huisarts lijkt een beetje op Tom Cruise. (Je moet soms wat geluk hebben in het leven.)
22 oktober 2018
Franciscus noemde zijn lichaam liefdevol ‘broeder ezel’. Vroeger vond ik dat nogal denigrerend, maar met de jaren begin ik het steeds beter te begrijpen. Het biedt mogelijkheden. Want wat is er heerlijker om aan iemand de schuld te kunnen geven als er iets niet goed werkt?