Vergeten

18 mei 2021

‘Vraag me niet wat ik gedaan heb, want dat weet ik niet meer. Maar ik ben niet op mijn kamer gebleven en het was fijn’, zegt mijn moeder stellig.

Lees meer »

Moeders zijn geen heiligen

9 mei 2021

Moeders zijn geen heiligen. Heiligen zijn trouwens meestal ook geen moeders.

Lees meer »

Straks misschien

22 april 2021

‘Wacht even, die lange slungelige acteur, wat was zijn naam toch? Je weet wel, hij speelde ook in die film over die zieke vrouw. Hoe heette die film ook alweer? Straks schiet het me wel te binnen!’

Lees meer »

Een jaar later

11 maart 2021

Vandaag exact een jaar geleden ging ik op bezoek bij mijn moeder in het woonzorgcentrum.

Lees meer »

Ik kan me nog behelpen

5 maart 2021

Je hoort het vaak: als ik dát niet meer zelf kan, dan hoeft het voor mij niet meer!

Lees meer »

Op wacht

17 november 2020

Mijn moeder heeft een mooie, zonnige kamer in een gloednieuw woonzorgcentrum. Een van haar favoriete uitspraken is tegenwoordig: ‘Ik zit hier te wachten op de dood.’

Lees meer »

Het graf en de regenworm

1 november 2020

De regen zorgde voor het perfecte decor op het kerkhof. De vergeelde afgevallen bladeren, de modder op de paadjes en de omgewaaide bloempotten op de graven deden de rest.

Lees meer »

Vogeltje gij zijt gevangen

16 juni 2020

Mijn moeder zit gevangen. Ook al heeft ze niets misdaan, of toch niet meer dan anders.

Lees meer »

De oude klas

19 december 2019

Ik schuifel achter mijn moeder aan door de kerstmarkt in het woonzorgcentrum. Het is er druk en al die rollators en rolstoelen blokkeren regelmatig de gangen tussen de kraampjes.

Lees meer »

Mensen

13 november 2019

Eén van mijn lievelingsverhalen gaat zo. Een jongeman komt aan bij de poort van een voor hem onbekende stad. Hij vraagt aan een oude man die daar zit, wat voor mensen er in deze stad wonen.

Lees meer »

Pas op!

29 april 2019

Soms, als ik een drukke straat oversteek of een donker steegje inloop, hoor ik nog mijn moeders stem: ‘Pas op!’

Lees meer »

---