Karaoke
26 november 2024
Als ik met mijn moeder iets wil gaan drinken in de cafetaria van het woonzorgcentrum, komt de muziek ons al tegemoet.
26 november 2024
Als ik met mijn moeder iets wil gaan drinken in de cafetaria van het woonzorgcentrum, komt de muziek ons al tegemoet.
25 juni 2024
Op een dag in de zomervakantie toen ik een jaar of tien was, nam ik mijn moeder mee naar het zwembad.
20 juni 2024
Kleindochter Eva wil twee haarspeldjes in haar krullen, want ze is twee jaar. Soms probeert ze zelfs of ze er drie of vier kan krijgen, als voorschot op de jaren die nog zullen komen.
7 mei 2024
Mijn moeder vindt haar spullen niet meer terug zodra ze uit haar blikveld verdwenen zijn. Wat in een kast of een lade ligt, is weg op een haast kosmische manier, alsof het er nooit is geweest.
5 maart 2024
Hoe oud je ook wordt, het is belangrijk dat je altijd iets hebt om naar uit te kijken: een avondje met vrienden, een boek dat je wil lezen of een film die je wil zien, een bijzondere verjaardag, een reis, de geboorte van een (klein)kind. Het zijn de karamellen die het leven zoet houden.
23 november 2023
We maken een wandelingetje op het terrein van het woonzorgcentrum. Mijn moeder in de rolstoel en ik te voet erachter.
18 mei 2023
Toen mijn ouders nog allebei leefden, stond er bij ons thuis een leren sofa waarop ze haast elke avond samen naar de tv keken. Mijn vader zat steevast aan de zijkant, mijn moeder daarnaast in het midden van de driezitsbank.
9 maart 2023
De dingen die onbewust in je hoofd zitten, zijn de gevaarlijkste. Je weet nauwelijks dat ze er zijn. Je bent je van geen kwaad bewust. Tot je op een kwade dag jezelf betrapt op een rare gedachte of een vreemd gevoel.
23 februari 2023
De laatste tijd word ik omringd door mensen op wielen. Aan het ene uiteinde is er mijn 95-jarige moeder. Die gaat al enkele jaren door het leven met een rollator. Hij wijkt niet van haar zijde.
21 februari 2023
Het wordt voor mijn moeder in het woonzorgcentrum steeds moeilijker om gezichten te onthouden. En al helemaal om er nog een naam aan vast te plakken.
27 december 2022
‘Wat een mooi versierde kerstbomen staan hier!’ merk ik op, als ik met mijn moeder door het woonzorgcentrum wandel. Op de hoek van elke gang staat wel een kerststuk en in elke ruimte een boom vol slingers, ballen en lichtjes. Vaak liggen er neppakjes met kleurige strikken onder.
30 augustus 2022
Ik zwem alleen als ik op vakantie ben. In het warme zuiden is het fijn om na een uitstapje het oververhitte lijf onder te dompelen in het water van het zwembadje en daarna dapper een reeks baantjes te trekken.
19 april 2022
Het is gelukt. Mijn moeder is 95 geworden. We hebben voor haar bij ons thuis een familiefeestje georganiseerd.
15 maart 2022
‘Kijk eens, mama, er staan hartjes in haar oortjes’, zegt mijn dochter, pas mama geworden.
17 februari 2022
UPDATE: Het viergeslacht is een feit 😉 Met de naam van een nieuw begin! Mijn moeder vindt dat ze nog heel goed bij haar hoofd is. Het personeel van haar afdeling beaamt dat. Alleen wij struikelen blijkbaar over de gaten in haar geheugen.
25 januari 2022
Een vriend vertelt me over zijn stokoude moeder. Haar geheugen is weggedeemsterd, zoveel uit haar verleden is vervaagd. Hij brengt haar bijna dagelijks een kort bezoekje.
31 oktober 2021
Het kerkhof waar mijn vaders urne begraven ligt, wordt steeds voller. Eerst lag hij op de laatste rij, nu zijn er al zes extra rijen en is het stilaan een beetje zoeken.
19 oktober 2021
Vroeger duurden de telefoongesprekken met mijn moeder eindeloos. Elke vrijdagavond was het prijs. Ik moest haar bellen, andersom was ondenkbaar.
18 mei 2021
‘Vraag me niet wat ik gedaan heb, want dat weet ik niet meer. Maar ik ben niet op mijn kamer gebleven en het was fijn’, zegt mijn moeder stellig.
9 mei 2021
Moeders zijn geen heiligen. Heiligen zijn trouwens meestal ook geen moeders.
22 april 2021
‘Wacht even, die lange slungelige acteur, wat was zijn naam toch? Je weet wel, hij speelde ook in die film over die zieke vrouw. Hoe heette die film ook alweer? Straks schiet het me wel te binnen!’
11 maart 2021
Vandaag exact een jaar geleden ging ik op bezoek bij mijn moeder in het woonzorgcentrum.
5 maart 2021
Je hoort het vaak: als ik dát niet meer zelf kan, dan hoeft het voor mij niet meer!
17 november 2020
Mijn moeder heeft een mooie, zonnige kamer in een gloednieuw woonzorgcentrum. Een van haar favoriete uitspraken is tegenwoordig: ‘Ik zit hier te wachten op de dood.’
1 november 2020
De regen zorgde voor het perfecte decor op het kerkhof. De vergeelde afgevallen bladeren, de modder op de paadjes en de omgewaaide bloempotten op de graven deden de rest.
16 juni 2020
Mijn moeder zit gevangen. Ook al heeft ze niets misdaan, of toch niet meer dan anders.
19 december 2019
Ik schuifel achter mijn moeder aan door de kerstmarkt in het woonzorgcentrum. Het is er druk en al die rollators en rolstoelen blokkeren regelmatig de gangen tussen de kraampjes.
13 november 2019
Eén van mijn lievelingsverhalen gaat zo. Een jongeman komt aan bij de poort van een voor hem onbekende stad. Hij vraagt aan een oude man die daar zit, wat voor mensen er in deze stad wonen.
29 april 2019
Soms, als ik een drukke straat oversteek of een donker steegje inloop, hoor ik nog mijn moeders stem: ‘Pas op!’