Straatvuil

28 februari 2025

Op vrijdagnamiddag zie ik een jongeman van een jaar of twintig met drie volle plastic zakken naar ons straatvuilnisbakje wandelen.

Lees meer »

No worries, love!

29 november 2023

Ik begin het inmiddels gewoon te worden: overal waar je komt in West-Australië, word je door iedereen aangesproken.

Lees meer »

Knuffelen

18 mei 2023

Toen mijn ouders nog allebei leefden, stond er bij ons thuis een leren sofa waarop ze haast elke avond samen naar de tv keken. Mijn vader zat steevast aan de zijkant, mijn moeder daarnaast in het midden van de driezitsbank.

Lees meer »

Over de taalgrens

2 mei 2023

Het is fijn fietsen over oude spoorwegbeddingen in de lente. Aan weerszijden welven de frisgroene struiken over het pad.

Lees meer »

De onverbiddelijke zoener

27 januari 2022

Aanraken en aangeraakt worden, het is steeds meer een zeldzaam goed. Corona en de #MeToo-beweging maken het nog exclusiever.

Lees meer »

Groeten van de Lille Havfrue

14 december 2021

Als ze het spreken, valt er niks van te maken, van het taaltje dat ze gebruiken in Kopenhagen. Je krijgt alleen even het opwindende gevoel dat je in een Scandinavische thrillerserie mee mag lopen.

Lees meer »

De wereld in mijn straat

29 april 2021

‘Wilt u misschien een paar bananen? Ik heb er te veel’, vraagt een Aziatisch uitziende jonge vrouw ons in het Engels. Ze heet Christina en woont in een studio naast ons huis.

Lees meer »

Het nieuwe chic

2 april 2021

Onze kinderen waren er natuurlijk zoals altijd veel sneller mee weg dan wij. Zij deden al lang ongeveer alles online.

Lees meer »

Het lege plekje

7 maart 2021

‘Waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’

Lees meer »

Zonder handen

2 maart 2021

We zitten buiten op twee bankjes met het maximum toegelaten aantal vriendinnen, op veilige afstand van elkaar.

Lees meer »

Kapstok

22 december 2020

Dit jaar is alles anders. Dat zie je zelfs aan de kapstok.

Lees meer »

Magda van de post

24 september 2020

Lang geleden was er in onze wijk een buurtpostkantoortje. De benedenverdieping van een hoekhuis, met twee loketten, waarvan er slechts één open was. Bijna altijd zat daar Magda.

Lees meer »

Verlangen naar de herfst

8 september 2020

Elke zomer denk ik dat ik het dit jaar niet zal laten gebeuren. En dan blijkt altijd weer dat het niet valt tegen te houden. Het verlangen naar de herfst.

Lees meer »

Niet klagen

1 september 2020

‘We mogen niet klagen, want het is geen oorlog’, zegt een vriendin.

Lees meer »

Het oor van God

23 augustus 2020

U kent ze wel, die oude afbeeldingen met het oog van God in een driehoek, met daaronder de tekst ‘God ziet mij, hier vloekt men niet’. Inmiddels zijn ze retro en dus hip, maar mij hebben ze nooit een centimeter dichter bij God gebracht.

Lees meer »

Uitstellen

20 augustus 2020

Tot voor kort had het vooral een negatieve bijklank. Uitstellen was iets voor losers.

Lees meer »

Ontmoeten

30 juli 2020

Jarenlang heb ik me geërgerd aan de vrome, zweverige uitleg die veel van mijn vakgenoten gaven aan het woord ‘ontmoeten’.

Lees meer »

Hoesten

2 juli 2020

Hoesten is niet meer wat het geweest is.

Lees meer »

Het nieuwe ballet

12 juni 2020

Mag ik binnenkomen, vraag je aan de voordeur.

Lees meer »

De nieuwe patatjes

23 maart 2020

Noodgedwongen doe ik sinds een week mijn dagelijkse pilatesoefeningen in mijn eentje. Mijn buurvriendin met wie ik dit al jaren elke ochtend volhoud, werkt in een ziekenhuis en moet zoveel mogelijk contact vermijden.

Lees meer »

De kantine

13 december 2019

Ik ga graag naar de kantine in het woonzorgcentrum van mijn moeder. Hoewel ‘iets gaan drinken’ tijdens haar hele actieve leven niet tot de normale geplogenheden behoorde (je dronk alleen als je dorst had, gewoon thuis), vindt ze het nu toch wel eens fijn.

Lees meer »

Mutsentijd

24 november 2019

Het is weer mutsentijd. Je moet iets overwinnen om buiten te komen. De wind is ijzig. Maar tegelijk gebeurt er ook iets moois op de stoep.

Lees meer »

Pijnboompitten

22 oktober 2019

‘Heb je ook pijnboompitten?’ vraag ik aan Rachid, mijn uitermate vriendelijke Marokkaanse kruidenier. Zijn verse dadels smaken zoveel lekkerder dan die van de supermarkt, dat ik ook zijn pijnboompitten wel eens wil proberen. Hij kijkt opeens wat terughoudend.

Lees meer »

De kapper en de dood

20 oktober 2019

De oude kapper knipt opnieuw. Hij was al enkele jaren met pensioen en sprong alleen nog bij rond drukke feestdagen.

Lees meer »

De slimme man

18 oktober 2019

Ik heb een slimme man. Voor zijn werk leest hij ingewikkelde teksten, denkt erover na en schrijft er dan even ingewikkelde zinnen over.

Lees meer »

Achterkant

13 juni 2019

Wie in ons land met de trein reist, krijgt vaak een uitvoerige inkijk in de achterkanten van huizen.

Lees meer »

Een wereld vol talen

1 maart 2019

Als ik vanuit mijn straat naar het centrum van mijn stad loop, hoor ik op de stoep minstens vijf verschillende talen voorbijkomen. Sommige kan ik verstaan, andere ongeveer thuisbrengen, nog andere zelfs dat niet. Ik word daar altijd ontzettend goedgehumeurd van.

Lees meer »

---