Het einde van het happy end
14 maart 2023
Bij een schoollezing vraag ik vaak aan de kinderen hoe een verhaal voor hen best kan eindigen. Verkiezen ze een troostvol happy end waarbij alles weer goed komt?
14 maart 2023
Bij een schoollezing vraag ik vaak aan de kinderen hoe een verhaal voor hen best kan eindigen. Verkiezen ze een troostvol happy end waarbij alles weer goed komt?
8 december 2022
Soms lijkt het alsof we van de coronatijden niet meer hebben overgehouden dan in elke handtas een verfrommeld mondmasker in een zakje. Maar af en toe besef ik dat er toch ook nog iets anders is blijven hangen.
24 mei 2022
Misschien lijd ik wel aan de slaapziekte, die mysterieuze kwaal uit de avonturenverhalen van lang geleden. De opwarming van de aarde heeft er wellicht voor gezorgd dat de tseetseevlieg ook in onze streken voorkomt. Of is het toch die stilaan ordinaire covid?
17 mei 2022
Na meer dan twee jaar begon ik stilaan te denken dat ik de dans zou ontspringen, maar in de staart van de file heeft het coronabeestje mij toch nog te pakken gekregen. Eindelijk ben ik ook een ervaringsdeskundige 😉
8 februari 2022
In de jaren zestig lagen er bij ons thuis in de keukenla zes plastieken lepeltjes.
21 december 2021
Vandaag schijnt de zon alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Het is bar koud, maar achter glas voel je de heerlijke gloed op je vel en je waant je heel even in een ander seizoen.
30 november 2021
Corona maakt slachtoffers over de hele lijn. Bij mensen, bij dieren en ook bij de dingen.
28 november 2021
In de Bijbel staat heel vaak ‘Wees niet bang’, zegt de vrouw. Ik lees haar uitspraak in een artikel over vaccintwijfelaars in het Nederlandse Staphorst.
21 november 2021
Dagen die elke dag donkerder worden. Coronacijfers die de verkeerde kant opgaan. Een klimaatplan dat niet ver genoeg gaat.
16 november 2021
Het is sterker dan onszelf: als er iets onaangenaams gebeurt, zoeken we allemaal iemand om kwaad op te zijn. En in deze coronatijden, waaraan geen einde lijkt te komen, geldt dat nog meer dan anders.
14 oktober 2021
‘Het wordt nooit meer zoals vroeger’, zei een kennis me deze zomer. ‘Ook al zijn we nu gevaccineerd. Ook al hoeven we minder mondmaskers te dragen. De dreiging blijft altijd in ons hoofd hangen.’
7 september 2021
Online vergaderen is een echte routine geworden. We sparen er veel (reis)tijd mee uit, maar we missen ook veel kleine hartelijkheid.
26 augustus 2021
Corona was een ingrijpende periode voor ons allemaal. En nog steeds, ook al zijn we meestal gevaccineerd.
16 mei 2021
Corona zette vorig jaar op enkele weken tijd veel van onze oude gewoontes on hold.
3 mei 2021
Speciale tijden vragen om nieuwe formules! Boek een ontmoeting met mij op het digibord in de klas.Een unieke kans om een vraag te stellen over een verhaal, iets te achterhalen over schrijven, enzovoort. Gratis, max. 30 minuten, via Google Meet, Teams of Zoom.Mail voor een afspraak: koletjanssen@gmail.com
27 april 2021
Een collega vertelt me dat haar grootvader gestorven is. Tot haar grote verdriet had ze hem al een jaar lang niet meer kunnen bezoeken, vanwege corona.
25 april 2021
De een na de ander uit onze vriendenkring stuurt een berichtje rond met een juichkreet of een triomfantelijke foto van een uitnodiging voor een vaccinprik.
18 april 2021
In heel wat oude verhalen spelen de haren van de hoofdpersoon een rol. Denk maar aan Rapunzel, die haar prins omhoog liet klimmen langs haar vlecht.
11 april 2021
Langs alle kanten worden we aangezet om de moed erin te houden. Om te blijven hopen en geloven dat ons leven binnenkort weer wat vrijer, communicatiever en gevarieerder wordt.
4 april 2021
Er zijn werken in de straat en ze hebben de elektriciteit afgesloten. Op slag is er geen licht, geen verwarming, geen radio en geen WiFi meer.
28 maart 2021
Hoe je het ook draait of keert, we zijn niet echt in juichstemming dit jaar op Palmzondag.
25 maart 2021
‘Binnenkort zijn er geen leerkrachten meer nodig, dan verloopt heel het onderwijs online! Naar school gaan is zo ouderwets!’
14 maart 2021
Bij het lezen van de avonturen van Mozes en de Israëlieten in de woestijn, valt me opeens op hoeveel er gemopperd wordt.
12 maart 2021
De nieuwste versie van ‘De kleren maken de man/vrouw’ heet ‘Fancy Friday’.
11 maart 2021
Vandaag exact een jaar geleden ging ik op bezoek bij mijn moeder in het woonzorgcentrum.
7 maart 2021
‘Waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’
2 maart 2021
We zitten buiten op twee bankjes met het maximum toegelaten aantal vriendinnen, op veilige afstand van elkaar.
28 februari 2021
In de krant, op de radio, op tv en in elk gesprek van achter mondmaskers hoor je dezelfde hartenkreet: perspectief!
21 februari 2021
‘Naar Zuid-Frankrijk in de zomer, zou dat lukken?’ vraagt de buurvrouw, terwijl ze met één oog haar skatende kinderen in de gaten houdt.
14 februari 2021
Met Nieuwjaar vroegen mijn tantes elk jaar steevast of ze me misschien ‘een liefste’ (‘ne leefste’, in hun dialect) mochten wensen voor het nieuwe jaar.
11 februari 2021
Er was een tijd dat we erom lachten: hoe mijn zestig- of zeventigjarige ouders stressten om in onze ogen onnozele dingen.
7 februari 2021
‘Gelukkig heeft hij dat niet meer hoeven mee te maken’, zegt een vriendin als ze het over haar overleden vader heeft. Hij is door zijn dood in januari 2020 ontsnapt aan de coronacrisis.
4 februari 2021
Er was een tijd dat het me nauwelijks kon schelen wat voor weer het was. Ik werkte binnen en sprong pas op de fiets als het droog was.
31 januari 2021
‘Nog even de korte pijn’, horen we de minister op de radio zeggen. We kijken elkaar met holle ogen aan. Hoelang duurt die ‘korte pijn’ nu al? En hoelang zal hij nog duren?
26 januari 2021
Ik verwed er mijn wandelschoenen onder (een onmisbaar attribuut in coronatijden) dat jullie er ook last van hebben.
24 januari 2021
Een van de vele dingen die ik in deze coronatijden mis, is op bezoek gaan in een huis van een vriend of familielid. Al maandenlang komen we nauwelijks nog bij iemand binnen.
19 januari 2021
Het eerste symptoom van een burn out kan zijn dat je (te) cynisch wordt, zo blijkt.
15 januari 2021
Je bent zo oud als je eruitziet, zo luidde de slogan lang geleden.
13 januari 2021
Ken je dat oude spelletje, waarbij je moet raden welk personage je tegenspeler heeft uitgekozen door ja-neenvragen te stellen?
3 januari 2021
Op oudejaarsavond luiden alle kerken in onze stad en in heel ons land vijf minuten lang de klokken. We staan in onze voordeuren of op de stoep met een glas in de hand en klinken op elkaar.
27 december 2020
Mijn kleinzoon kent het woord ‘stal’ alleen in de combinatie met Kerstmis.
24 december 2020
Ons aan de coronaregels houden wordt steeds meer een ingewikkelde dansoefening.
17 december 2020
Het gaat ons stilaan het ene oor in en het andere uit: het eindeloze gekrakeel van de Brexit-onderhandelingen. Het is onthutsend hoe snel een mens afstompt door iets vaak te horen. Dat geldt trouwens ook voor coronanieuws.
13 december 2020
Ik weet niet meer waar ik het las, maar ik schreef het op om het niet te vergeten. Een stukje uit Psalm 76, in vrije vertaling van Huub Oosterhuis.
10 december 2020
Ze zijn niet donkerder dan andere jaren, de donkere dagen van dit jaar.
6 december 2020
‘Ik moet wel met de auto naar Brussel, ik heb geen alternatief’, zei de vrouw op de radio. Ze was boos omdat het door de slimme kilometerheffing voor haar misschien opeens een stuk duurder zou worden om met de auto in Brussel te rijden.
1 december 2020
Als je ergens niet uitkomt, moet je twee lijstjes maken, heb ik mijn kinderen altijd geleerd. Eentje met de voordelen en eentje met de nadelen. Dat helpt om knopen door te hakken.
29 november 2020
Nu het wachten ‘incontournable’ is geworden voor ons allemaal, kan het handig zijn om ons te laten inspireren door wie al eeuwenlang ervaring heeft met een wachtperiode. Lees mijn artikel in De Wereld Morgen Een van de dingen die ons in deze coronatijden het moeilijkst vallen, is het eindeloze wachten. Wachten tot de besmettings- en […]
29 november 2020
Dit jaar kijk ik niet uit naar de advent. Ik heb geen zin in nog meer wachten en verlangen.
22 november 2020
Hoe voelt u zich vandaag? Probeer het eens uit te drukken aan de hand van een groente. Bent u een fiere prei, een stevige knolselder of een artistieke broccoli?
15 november 2020
Ooit las ik een verhaal van iemand die zich helemaal had ingeleefd in de periode van de eerste mensen. Wat me bijbleef was hoe weinig mensen er toen slechts waren op onze planeet.
8 november 2020
Ik heb in mijn leven vele rollen vervuld, maar die van bruidsmeisje is er nooit bij geweest. Misschien is dat ook de reden waarom ik me nooit zo goed kon inleven in het verhaal van de domme en de verstandige bruidsmeisjes.
5 november 2020
Toen ik een jaar of tien was, vond ik het leuk om in de auto in het donker naar de lichtjes van de huizen langs de weg te kijken. Op terugweg van mijn grootouders fantaseerde ik dan in welk huis ik zou willen wonen.
27 oktober 2020
Ik weet wel dat het niet correct is om vóór Allerheiligen al over Sinterklaas te spreken, maar dit jaar is alles anders. Toen ik bij het opruimen van een boekenrek op het grote Sinterklaasboek stootte, sloeg de schrik me om het hart.
22 oktober 2020
Soms heb je andere talen nodig om te beseffen wat je in je eigen taal zegt. Altijd een belangrijk argument voor het leren van vreemde talen.
8 oktober 2020
Mijn nichtje van twaalf heeft eindelijk haar plechtige communie gedaan. Het was uitgesteld van het voorjaar, toen de kerken dicht waren, tot vorig weekend.
10 september 2020
Iemand een hand geven, dat doe ik nooit meer. Ik knik herhaaldelijk, lach met of zonder mondmasker, zwaai of gesticuleer onwennig, afhankelijk van de situatie. Maar ik geef nooit uit verstrooidheid nog iemand per ongeluk een hand.
1 september 2020
‘We mogen niet klagen, want het is geen oorlog’, zegt een vriendin.
27 augustus 2020
In dit boek bundelt Leo Fijen ideeën van bisschoppen, kerkwerkers en theologen over de kansen in de crisis. Met ook een bijdrage van mij. Over knelpunten, kansen en lessen midden in de crisis.Lees meer.
25 augustus 2020
Een belangrijke reden waarom ik vele decennia geleden als een blok viel voor mijn Nederlandse echtgenoot, waren ongetwijfeld de typische uitdrukkingen die hij gebruikte.
23 augustus 2020
U kent ze wel, die oude afbeeldingen met het oog van God in een driehoek, met daaronder de tekst ‘God ziet mij, hier vloekt men niet’. Inmiddels zijn ze retro en dus hip, maar mij hebben ze nooit een centimeter dichter bij God gebracht.
20 augustus 2020
Tot voor kort had het vooral een negatieve bijklank. Uitstellen was iets voor losers.
6 augustus 2020
Opeens, zonder enige aanleiding, was hij verdwenen: de haptische respons van mijn toetsenbord.
4 augustus 2020
Het is gebeurd. Ik zie het niet meer. Is dat een goed of een slecht teken?
2 augustus 2020
Voortschrijdend inzicht: het is een gevleugelde term geworden in deze coronatijden. Wetenschappers maken ermee duidelijk dat we zonder feitenkennis vaak niet genoeg weten om verstandige besluiten te nemen.
30 juli 2020
Jarenlang heb ik me geërgerd aan de vrome, zweverige uitleg die veel van mijn vakgenoten gaven aan het woord ‘ontmoeten’.
22 juli 2020
Mondmaskers zijn onze nieuwe vriendjes. Je kunt de deur niet meer uit zonder eentje achter je oren of in je broekzak. Of je dat nu leuk vindt of niet, het is niet anders.
19 juli 2020
We zaten in de zondagse eucharistieviering, op de wijze van corona: met drie stoelen tussen elke bubbel, half verscholen achter mondkapjes. Onze pastoor schrikbarend achteruitgeweken.
12 juli 2020
Onlangs nam ik voor het eerst sinds lang de trein naar Brussel. Bij mijn eerste stap op het perron kreeg ik het gevoel dat ik verzeild was geraakt in een scène uit een goedkope rampenfilm.
7 juli 2020
In de zomervakantie zeggen mensen het aan de lopende band: dat het tijd is om de batterijen weer op te laden. Het is een uitdrukking waaraan ik altijd een hekel heb gehad.
28 juni 2020
Het lijkt alsof iedereen en alles het je toeschreeuwt: de lange lichte zomeravonden, de warme lucht op je huid, de explosie van bloemen in tuinen en parken, de wapperende zomerjurken en kleurige shorts. HET IS ZOMER!!!
21 juni 2020
Mijn huisarts opent de deur van zijn kabinet en stopt meteen nadrukkelijk zijn handen in zijn broekzakken. Ik schiet in de lach achter mijn mondmasker: hij was altijd een man van forse handdrukken bij het begin en het einde van het consult. ‘Mijn broekzakken zijn al helemaal versleten’, grapt hij.
16 juni 2020
Mijn moeder zit gevangen. Ook al heeft ze niets misdaan, of toch niet meer dan anders.
14 juni 2020
Veel kinderen hebben in de afgelopen coronamaanden hun papa op een heel andere manier leren kennen. Hun mama misschien ook, maar vandaag mogen we het even over papa hebben.
7 juni 2020
‘Fijn dat het nog eens slecht weer is’, zegt iemand. ‘De natuur heeft dringend regen nodig.’
4 juni 2020
Het is geen uitspraak waarmee ik op veel bijval reken, maar een van de personen die ik in de afgelopen maanden het meest heb gemist, is mijn poetsvrouw.
2 juni 2020
‘Zwaai maar naar opa en oma’, zegt de dochter. Knuffels, zoenen of zelfs een high five zijn er niet meer bij als we afscheid nemen van onze zesjarige kleinzoon. We staan er allemaal wat onwennig bij en proberen het weg te lachen, maar we voelen het letterlijk in onze knoken.
28 mei 2020
Een vriend van ons die werkt met kansarme mensen, vertelt dat hij geregeld mensen ontmoet aan wie de hele coronacrisis volledig voorbij is gegaan.
24 mei 2020
Het is iets heel ouds, in alle godsdiensten en ook in de onze: als we in nood zijn, bidden we om bescherming.
22 mei 2020
‘Ik ben geswabd’, zegt mijn buurvriendin bij haar dagelijkse ochtendpraatje op afstand bij mijn voordeur. Ik kijk haar niet-begrijpend aan. Is dat iets goeds of iets slechts?
19 mei 2020
Iedereen is anders. Dat wist ik al lang. Maar ook in de reacties op de pandemie en de coronamaatregelen worden de verschillen tussen mensen heel zichtbaar.
17 mei 2020
Corona verplicht iedereen om apart te blijven. En wat dan met de groene deeleconomie? Jarenlang hebben ze aan onze jas getrokken. We moesten minder met de auto rijden. Het openbaar vervoer, dat was pas goed voor de planeet. We moesten in de stad gaan wonen. Geen vrijstaand huis in een verkaveling, met twee garages en […]
15 mei 2020
Al 55 keer zijn we samengekomen om te klappen in onze straat, elke avond om acht uur. Voor de zorg en om de moed erin te houden.
13 mei 2020
Niet iedereen beleeft de coronacrisis op dezelfde manier, daarover zijn we het allemaal eens. Kom maar eens kijken naar mijn kamerplanten bijvoorbeeld. Die hebben er nog nooit zo levendig uitgezien.
11 mei 2020
Soms komt een bekende parabel heel dichtbij. Corona sloot ons af van direct contact met onze familie.
10 mei 2020
Toen ik nog godsdienstles gaf, had ik er altijd de handen mee vol om aan mijn leerlingen uit te leggen wat de Babylonische ballingschap precies was.
6 mei 2020
Op mijn mobiele telefoon is de nieuwsapp van de vrt geïnstalleerd. Af en toe komt er een stukje ‘breaking news’ met een apart riedeltje dat op het geluid van een telex moet lijken.
3 mei 2020
De Vogelbescherming stuurde onlangs een opmerkelijk bericht de wereld in. Er zijn dit jaar meer broedende stadsvogels dan ooit.
30 april 2020
In ons hoge, smalle stadshuis hebben wij een trap die helemaal naar de derde verdieping loopt. Langs de muren daarnaartoe hangen we al jaren foto’s van onze kinderen, onze ouders en onszelf.
28 april 2020
Scenario 1. Ik ben stokoud en rommel met een achterkleindochter in de diepe lade van mijn kleerkast.Ik zit op een stoel, zij staat naast me. Opeens vraagt ze: ‘Grootoma, wat is dat?’ Ze houdt een fleurig lapje met elastiek en linten omhoog.Ik glimlach zacht. ‘Dat is een mondmasker, Kyra. In de tijd van de corona-pandemie […]
26 april 2020
Mijn 93-jarige moeder probeert in haar woonzorgcentrum aan veel nieuwe dingen te wennen. De verzorgers met mondmaskers en handschoenen. Het kamerarrest. Dat wij niet meer op bezoek mogen komen en dat de winkels dicht zijn. Maar wat ze het moeilijkste te geloven vond, was dat de kerken gesloten waren met Pasen.
24 april 2020
We leven in een vreemde tijd. We maken dingen mee die de meesten onder ons nog nooit hebben meegemaakt.
24 april 2020
Ik mocht de tekst schrijven voor deze boodschap van voorgangers van verschillende godsdiensten en levensovertuigingen. Coronacrisis: geloven en vertrouwen doen we samen!
23 april 2020
Ook in gewone tijden was het vaak zo’n troost om op zondag een museum te bezoeken en onze ogen en zielen te laven aan schoonheid. Hoe langer de lockdown duurt, hoe meer ik dat begin te missen.
21 april 2020
Elke dag zie ik er meer rondwandelen op straat en ook in de media rukken ze op: de mondmaskers. Tot voor kort was het iets voor neurotische Chinezen, maar stilaan wordt het ons nieuwe normaal.
19 april 2020
Als er iets is waarin wij als gelovigen niet te kloppen zijn, dan is het onze grote collectie beelden en symbolen. In een tijd waarin we ongeziene dingen meemaken, kunnen die beelden helpen om ons aan vast te houden.
18 april 2020
Een paar buren begonnen er na een week of wat mee. Elke avond om 20 uur klapten ze op straat voor mensen in de zorg en op alle andere plekken die nu van cruciaal belang blijken te zijn.
16 april 2020
Een hele tijd geleden zat ik te wachten op een bankje op het perron. Mijn trein zou pas over twintig minuten komen.
14 april 2020
‘Schrijf het op een briefke en steek het in uwe portemonnee’, zei mijn moeder soms als ze vond dat we iets belangrijks niet mochten vergeten.
10 april 2020
Iets meer dan twee jaar geleden stierf mijn vader. Enkele maanden voor zijn dood werd hij opgenomen in het ziekenhuis.
8 april 2020
Twee partners die samen thuis werken, het is voor heel wat mensen een nieuw verschijnsel. Zeker als er ook nog kinderen moeten gemanaged worden, vraagt het veel creativiteit en aanpassingsvermogen.
6 april 2020
Hebben jullie dat ook, dat kinderen die je een paar weken niet ziet, er opeens jaren ouder uitzien als je ze weer onder ogen krijgt?
3 april 2020
We snakken allemaal naar goed nieuws. Op het journaal wordt het stilaan pathetisch.
30 maart 2020
Ik kan het niet over mijn hart krijgen om alles wat afgelast, afgeschaft of geannuleerd is, zomaar uit mijn agenda te schrappen.
29 maart 2020
In het verleden heb ik weleens stiekem gewenst dat onze vasten wat meer gedeeld zou worden in de brede maatschappij. Een beetje zoals de ramadan, waarvan iedereen plots op de hoogte bleek en waarvoor veel mensen het grootste respect hadden.
27 maart 2020
Vaak heb ik me het hoofd gebroken over de joden in de aanloop naar Wereldoorlog Twee. Heel geleidelijk aan werden er maatregelen ingevoerd die hen stelselmatig het leven moeilijker maakten.
26 maart 2020
Op woensdagmiddag dwaal ik wat verloren door het huis. Overal zie ik ‘relieken’ van kleinzoon: een halfafgewerkt Lego-bouwsel, zijn keukenschortje aan de haak, een leesboek. Ik vind zelfs nog een autootje achter de gordijnen.
22 maart 2020
Het woord ‘half’ heeft een slechte reputatie. Aan een halfslachtig initiatief kun je maar beter niet meedoen. Als de rantsoenen worden gehalveerd, is dat meestal te weinig om nog leuk te zijn. Als je op de vraag ‘Hoe voel je je?’ het antwoord ‘Half en half’ krijgt, voorspelt dat niet veel goeds.
18 maart 2020
Met de stijgende alarmberichten om ons heen krijg ik grote zin om even op de knop ‘Fast Forward’ te duwen. Tot pakweg ergens in november. De zomer heb ik dan wel moeten missen, maar dat is de prijs voor gemoedsrust en veiligheid.
16 maart 2020
Drie procent, dat heb ik altijd verwaarloosbaar weinig gevonden. Als mijn buienradar zegt dat er drie procent kans is op een regenbui, neem ik niet eens een paraplu mee.
15 maart 2020
Ooit had ik een leraar die lid was van de zevendedagsadventisten en ervan overtuigd was dat het einde der tijden zeer nabij was. Hij moedigde ons aan om naar het journaal te kijken en elke dag de grote rampen te noteren. Dat waren de ‘tekenen des tijds’, die aan het einde voorafgingen.
28 februari 2020
Moet ik me zorgen maken? Het is niet dodelijker dan griep, dus waar maakt iedereen zich zo druk om? Het is juist wel dodelijker, en er bestaat ook geen vaccin tegen. Dus als je oud bent of al een andere kwaal hebt, sta je er niet al te best voor.