Wat je ziet in een dierenpark op een pedagogische studiedag
9 oktober 2024
Een menigte opa’s en oma’s die hun kleinkinderen mee op sleeptouw hebben genomen.
9 oktober 2024
Een menigte opa’s en oma’s die hun kleinkinderen mee op sleeptouw hebben genomen.
24 september 2024
Met je kleinkinderen naar de Efteling is altijd een feest. Zeker als je kinderen ook meegaan. Nieuw voor de jongste, vol herinneringen voor de ouderen. Ons gezelschap splitst zich soms op in groepjes van durvers en dromers, in wisselende samenstelling.
14 juli 2024
Veel ouders en grootouders klagen erover dat de tijd zo snel gaat. Dat hun baby’s in een mum van tijd peuters en kleuters worden, hun kinderen pubers en adolescenten.
7 juli 2024
Kleindochter Eva stopt de centjes één voor één in de bus bij de kaarsjes. Daarna haalt ze er twee kaarsen uit. ‘Vasthouden bij het zilverpapier. Alleen de wiek in het vlammetje’, mompelt ze als ik haar optil om ze aan te steken.
6 juni 2024
Bij het binnenstappen van het kapelletje in onze buurt wijst kleindochter Eva naar een lelijk schilderijtje. Daarop staat Jezus afgebeeld met een uitgestreken gezicht en opgeheven rechterhand. Zijn wijsvinger en middelvinger houdt hij gestrekt rechtop.
21 mei 2024
Mijn tweejarige kleindochter Eva heeft weinig geduld. Er werd niet rijkelijk mee gestrooid toen haar DNA-zakjes werden gevuld. Of is geduld een eigenschap die sowieso slechts met gestage training kan verworven worden?
25 april 2024
Kleindochter en ik begrijpen elkaar steeds beter. Elke week kan ze preciezer uitdrukken wat er allemaal in haar omgaat. En dat is heel wat. Haar associaties volgen is voor mij een aparte tak van sport.
9 april 2024
Ik ben altijd een groot voorstander geweest van hardop met jezelf praten. Het is volgens mij een onderschatte vorm van dialoog. Weinig dingen helpen zo goed als jezelf even vermanend, bemoedigend of hoofdschuddend toespreken.
21 maart 2024
Soms denk ik er weleens over na wat er na mijn dood nog van mij zal overblijven. Een paar ouderwetse boeken misschien. Een foto ergens in een lade.
12 maart 2024
Het is zo gemakkelijk om te sakkeren als het regent en blijft regenen.
7 maart 2024
Vlak voordat ik mijn kleindochter in bed wil stoppen voor haar middagdutje, zie ik onderaan de slaapzak twee dikke bobbels. Ik heb haar net het verhaaltje voorgelezen van Uil die bang was voor zijn eigen voeten in het donker, dus ik voel even aan de bobbels. ‘Zijn dat zijn de voetjes van Eva?’ vraag ik.
7 mei 2023
Kleindochter stopt haar handje haast in de muil van de ezel op de kinderboerderij. In haar knuistje klemt ze drie grassprietjes die ze het dier toestopt.
13 april 2023
Zoveel wonderlijke dingen zijn er in Londen. De stem in de metro die altijd hetzelfde zinnetje zegt. De auto’s en fietsers die van links komen, ook als ze de hoek omgaan.
6 april 2023
Op wandel in een winkelstraat blokkeert opeens de buggy met mijn kleindochter erin. Ik bekijk onderzoekend de wielen: wat zit er in de weg?
16 februari 2023
Als mijn kleindochter komt, haal ik de krat met speelgoed tevoorschijn. Daarin zit een reeks in elkaar passende potjes, een stel frutselblokken waarmee je van alles kunt doen, een collectie duplokarretjes en -mannetjes, een aantal houten autootjes, een loopwagentje, en nog wat dingetjes.
20 december 2022
Tien maanden is kleindochter inmiddels. De wereld wordt elke dag spannender.
22 november 2022
Ooit kreeg ik het van mijn moeder: een lichtblauw haarborsteltje met de zachtste haartjes die er bestaan. Het was het haarborsteltje dat ze gebruikt had om mijn prille babyhaartjes en die van mijn broer te kammen.
15 november 2022
Al maandenlang praten we met kleindochter alsof ze alles begrijpt. Met vragen die we noodgedwongen zelf beantwoorden. We doen haar voorstellen die in onze kraam te pas komen.
19 april 2022
Het is gelukt. Mijn moeder is 95 geworden. We hebben voor haar bij ons thuis een familiefeestje georganiseerd.
14 april 2022
Onze kleindochter begint te frazelen. Het kost haar enorm veel moeite om een ander geluid te produceren dan ‘huilen om melk’ of ‘pijn in het buikje’, maar ze doet zichtbaar haar best.
24 februari 2022
Hier ben je dan. We hebben uitgekeken naar je komst. We voelden je trappelen in de buik van onze dochter. We bestudeerden de rare fotootjes die we kregen van je binnenboordverblijf.
17 februari 2022
UPDATE: Het viergeslacht is een feit 😉 Met de naam van een nieuw begin! Mijn moeder vindt dat ze nog heel goed bij haar hoofd is. Het personeel van haar afdeling beaamt dat. Alleen wij struikelen blijkbaar over de gaten in haar geheugen.
13 januari 2022
In de volle drukte van het ouderschap besef je het vaak te weinig: wat een voorrecht het is om een of meer kinderen te hebben die je hun nieuwjaarsbrief voorlezen.
28 oktober 2021
Een vriendin vertelde me een prachtig verhaal. Ze zat op de trein, toen ze op het perron een oma uitgebreid afscheid zag nemen van haar kleindochter van een jaar of zestien.
5 oktober 2021
Mijn vriendin is oma geworden, en niet voor de eerste keer. Toch was het nu een beetje anders. De eerdere kleinkinderen zijn geboren in het gezin van haar zonen. Ditmaal heeft haar dochter een baby gekregen.
7 juli 2021
De familiereünie viel letterlijk in het water: de regen viel met bakken uit de lucht. De geplande wandeling door het bos waar de stamouders destijds hun dagelijks middagtochtje maakten, kon niet doorgaan.
4 juli 2021
Soms is het ontmoedigend: zoveel dingen zijn ooit zorgvuldig en met de beste bedoelingen geformuleerd en vormgegeven, maar na verloop van tijd stuiten ze toch vaak op onbegrip.
9 maart 2021
We zitten in het park even uit te puffen na een spannend spelletje pétanque.
25 oktober 2020
Kleinzoon maakt een tekening in Zonnekind. Het is een themanummer over de nacht en deze pagina gaat over dromen.
28 juli 2020
Kleinzoon logeerde een hele week bij opa en oma in een huisje in de Ardennen. Wij haalden alles uit de kast om hem een leuke tijd te bezorgen.
6 april 2020
Hebben jullie dat ook, dat kinderen die je een paar weken niet ziet, er opeens jaren ouder uitzien als je ze weer onder ogen krijgt?
26 maart 2020
Op woensdagmiddag dwaal ik wat verloren door het huis. Overal zie ik ‘relieken’ van kleinzoon: een halfafgewerkt Lego-bouwsel, zijn keukenschortje aan de haak, een leesboek. Ik vind zelfs nog een autootje achter de gordijnen.
17 december 2019
Kleinzoon en ik maken pannenkoekenbeslag. Hij houdt de klopper klaar om te roeren en telt mee hoeveel lepels boekweitbloem en suiker erin moeten.
1 november 2019
Ik erger me weleens aan oubollige prentenboeken over boerderijen. De dieren scharrelen er vrij rond, allemaal door elkaar. De boer rijdt meestal met een kruiwagen over het erf, al zijn er recentere versies met een tractor.
9 september 2019
Kleinzoon is gegroeid. Hij zit nu meestal mee aan tafel op een gewone stoel. De verstelbare hoge stoel die nog van zijn moeder, tante en oom is geweest, staat werkeloos aan de zijkant.
23 juli 2019
Ze heette Carla, dat is bijna alles wat ik nog over haar weet. Ze was van mijn leeftijd, maar terwijl ik al een paar jaar lesgaf en een stel pleegkinderen in huis had gehaald, studeerde zij de wereld rond.
12 januari 2019
Elke woensdag haal ik mijn kleinzoon met de fiets van school. Hij zit voorop en dat heeft het voordeel dat we al fietsend over van alles en nog wat kunnen praten.
11 januari 2019
‘Ik wou dat ik nog eens zoals vroeger in mijn ouderlijk huis kon binnenstappen en alles van me af kon laten vallen’, zegt mijn vriendin.
13 september 2005
Waarom antwoorden vaders niet meteen als je roept? Is je broer altijd stoer? Wat leerde opa toen hij nog een kind was? Mag je van je vader meer dan van je moeder? Waarom dragen oma’s meestal een rok en geen broek? Hoe komt het dat mama’s altijd weten of je liegt? Wat schrijft mijn zus […]
8 september 1996
Van haar grootmoeder krijgt Margot een oude hutkoffer cadeau. Die was ooit van haar overgrootmoeder, Marie Tummers. Van dan af droomt Margot ’s nachts over haar. Die droomflarden schetsen een merkwaardig beeld van een vrouw die Margot nooit gekend heeft. Opvallend zijn de haat en de afgunst die Marie voor haar broers en haar zus […]