Even checken
17 april 2022
Hoe ouder ik word, hoe meer ik bij de grote verhalen uit ons geloof getroffen word door de ‘nevenfiguren’. De herders in de kerststal, de vrouwen op weg naar het kruis, het jongetje van de broden en de vissen. En nu ook in het paasverhaal.
Wat is het toch heerlijk dat we vier evangelisten hebben die elkaar geregeld vrolijk tegenspreken. Het laat ons de ruimte om ook ons eigen hart in de verhalen te leggen. Dit jaar, in de versie van Lucas, zien we hoe drie vrouwen op de ochtend van Pasen naar het graf trekken om Jezus te balsemen. Tot hun grote schrik vinden ze het graf open en leeg, op een paar rare mannen na. Het verhaal van Jezus heeft een open einde van formaat.
De vrouwen vertellen aan de andere leerlingen wat ze gezien hebben, maar die geloven hen niet.
Alleen Petrus twijfelt. Hij heeft een bewogen week achter de rug. Zijn trouw aan Jezus werd zwaar op de proef gesteld. Hij heeft zijn heilige belofte niet kunnen waarmaken. Het hanengekraai klinkt hem nog bitter in de oren. Maar na al die tijd samen met Jezus kent hij de waarde van een tweede kans.
Daarom trekt hij op zijn beurt naar het graf om het verhaal van de vrouwen te checken. Hij wil met eigen ogen zien hoe het zit. Of hij zich misschien toch vergist heeft of niet. Of hij de rest van zijn leven en al zijn goede krachten aan de droom van Jezus wil wijden of niet.
Het verhaal van de vrouwen klopt. Ook Petrus ziet dat het graf leeg is. Wilde Lucas per se een mannelijke getuige? Of had Petrus deze ervaring nodig voordat hij verder kon?
Petrus en de anderen beginnen te denken. Wat heeft dit te betekenen? Jezus is niet dood, maar hoe leeft hij verder? Hoe zetten wij zijn droom verder?
Het kost tijd om uit te zoeken hoe het zit. Weken en maanden voor de leerlingen, voordat ze woorden vinden om te vertellen. Jaren en eeuwen later zijn wij er nog steeds mee bezig.
Want wie goed kijkt, ziet het elke dag opnieuw, in de zorg voor wie kwetsbaar is, in de hoop op goedheid, in het verlangen naar liefde. Je kunt er bijna niet naast kijken (en toch doen we het veel te vaak): Jezus leeft. Alleluja!
(Kerknet.be, afb. van T.C. Perch via Pixaby)