Gesprekstechnieken
10 juli 2024
In de derde graad middelbaar konden wij twee uur per week een vrije keuze maken uit verschillende workshops of activiteiten. Ik leerde er o.a. blind typen, wat me nog steeds goed van pas komt. Maar daarna schreef ik me in voor een reeks met als titel ‘Gesprekstechnieken’. Dat leek me wel wat. Ik snakte ernaar om trucjes te leren om mensen moeiteloos te overtuigen van mijn gelijk. Zo vaak had ik lang en breed over iets nagedacht en conclusies getrokken, maar slaagde ik er vervolgens niet in om ook anderen daarin mee te krijgen. Daar zou die cursus eindelijk verandering in brengen!
Vol goede moed trok ik ernaartoe met mijn notitieblok in de hand. Bij de deur van het lokaal zag ik dat onze godsdienstleraar, een verstandige priester, de reeks zou geven. Ik was verrast, maar ik wilde hem een kans geven. Maar natuurlijk had ik toen al beter moeten weten.
De hele eerste sessie ging over luisteren. Over mensen helemaal laten uitspreken en met je gedachten blijven bij wat ze vertelden. En dus niet alvast stomende argumenten bedenken om hen te weerleggen, zoals ik meestal deed. Daarna ging het over actief luisteren en vragen stellen om nog beter te begrijpen wat iemand bedoelde. Om je eigen inbreng zo te formuleren dat ze helderder en verstaanbaarder werd, en minder aanvallend.
Ik leerde er ongetwijfeld veel, maar toch voelde ik me bekocht. Ik bleef op mijn honger zitten.
Pas onlangs las ik een artikel dat precies bevatte waarnaar ik destijds op zoek was. Het ging over manipuleren. Over alvast ‘ja’ knikken als je een vraag stelt, waarop je ‘ja’ wilt horen, omdat zoiets echt werkt. Over slijmen en mensen stroop om de mond smeren, omdat je zo gemakkelijker krijgt waar je op uit bent. Om iets groots te vragen dat je niet krijgt, en vervolgens iets kleins waarin mensen dan makkelijker toestemmen omdat ze niet nogmaals ‘nee’ willen zeggen. Er bestaan meer slinkse trucs dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.
Misschien was ik in mijn leven een heel andere kant opgegaan als ik me verder gespecialiseerd had in die manipulatieve trukendoos. In de politiek of in de reclamewereld bijvoorbeeld. Al was ik in mijn godsdienstlessen en lezingen ook vaak bezig met het aan de man brengen van een moeilijk verkoopbaar product.
Mijn godsdienstleraar heeft me leren luisteren, hoewel dat beslist niet mijn grootste talent was. En ondanks de ontgoocheling over de inhoud van de reeks, heb ik er misschien toch meer aan gehad dan ik ooit heb beseft.
(Photo by Jarritos Mexican Soda on Unsplash)
Heel mooi: dat dankbaar gevoel tegenover je godsdienstleraar uit het middelbaar!