Ik ben belangrijk!

15 oktober 2018

Elke stem telt, klonk het tot gisteren. Hoe zit dat na de verkiezingen? Voor het gemak ga ik er meestal van uit dat mijn belang overeenkomt met het algemeen belang. Maar is dat altijd zo?

In het kieshokje gisteren voelde ik me weer heel even echt belangrijk. Ik ging mijn stem uitbrengen. Mijn eigen, hoogstpersoonlijke stem. Ik had erover nagedacht en wist precies voor wie ik ging stemmen. Ik deed alles zoals het hoorde en scande na afloop plechtig mijn stembiljet. Met een voldaan gevoel stapte ik weer naar buiten. Het voelde alsof ik lekker een beetje mee had bestuurd.

Ik weet wel dat mijn stem alleen niet veel verschil maakt. Maar ik ben gelukkig niet alleen. Al in het stembureau kwam ik massa’s buren en kennissen tegen, die ook allemaal gingen stemmen voor de goeien. Het blijft geweldig dat het zomaar kan, gaan stemmen, in alle rust en veiligheid. Dat we een paar uur later al weten wat de resultaten zijn. Dat er – hoe onrechtstreeks misschien ook – toch ergens rekening wordt gehouden met al die stemmen.

Ik verwacht van de verkozenen niet dat ze mijn stem zwaarder laten doorwegen dan een andere. Want ik ben niet belangrijker dan iemand anders. Ik reken erop dat ze vanaf nu het algemeen belang voor ogen houden. Dat zal soms overeenkomen met mijn eigen verlangens, maar soms ook niet. Dat kan nu eenmaal niet anders. Met velen samenwonen heeft veel voordelen. Ik woon bijvoorbeeld liever in mijn gemeente dan in de woestijn. En dus moeten we er samen uit geraken, als we het ergens niet over eens zijn. Dat is de taak van de verkozen politici. Zolang dat hun eerste zorg is, is er hoop voor de toekomst van elke gemeente.