Lezen

17 november 2022

In mijn leven heb ik uren, dagen, weken, maanden doorgebracht in boeken. Van kindsbeen af maakte ik deel uit van de verhalen die me meetrokken in de ene na de andere vreemde wereld. Als ik had mogen kiezen, was ik misschien nooit meer teruggekeerd naar mijn gewone leven. Dan was ik voorgoed een personage in een of ander verhaal, waar ik de held zou waarschuwen voor dreigende gevaren en hem net op tijd een originele oplossing aan de hand zou doen, waarmee de vrede voorgoed hersteld zou zijn. Ik zou diepzinnige gesprekken voeren met wezens die er totaal niet uitzagen als mensen en hen vertellen hoe complex mensen zijn en hoe moeizaam geluk moet verworven worden.

Een goed boek is als een warm bad. Je bent even helemaal van de wereld. Je geniet tot in de puntjes van je tenen. Alleen als je eruit stapt, is het een tijd lang onbehaaglijk. Je moet jezelf zorgvuldig afdrogen en aankleden eer je weer de gewone wereld in kunt.

Vroeger kostte het me geen enkele moeite om in een boek te duiken. Ik kroop in de zetel, draaide me op mijn linkerzijde en sloeg de eerste bladzijde op. Dan werd het zwart om me heen en als ik uren later aan tafel werd geroepen, moest ik even bijkomen en behoedzaam uit de zetel stappen om niet van mijn paard te vallen of te struikelen over de rotsige stenen van een pad op een andere planeet.

Nu gaat dat allemaal minder vanzelf. Ik kan mezelf niet meer zo gemakkelijk verliezen. Een stuk van mijn hersenen blijft waakzaam, houdt de klok in het oog, denkt aan boodschappen die nog moeten gedaan worden, luistert naar telefoonberichtjes of deurbel, houdt andere huisgenoten in de gaten. Helemaal weg zijn is iets geworden voor op vakantie. De mooiste verhalen spaar ik voor dan.

Samen met kleinzoon lees ik de Harry Potterboeken, hij voor het eerst, ik opnieuw. De afspraak is dat ik hem altijd een deel voor blijf, en dus moet ik opschieten. Ditmaal is de beloning niet alleen het meegezogen worden in de magische wereld. Maar ook de kleine gesprekjes achteraf, waarin kleinzoon nieuwe strategieën bedenkt om monsters te verslaan. Of waarin hij zijn afschuw uitspreekt over wie er iets afschuwelijks heeft gedaan. We dwalen maandenlang samen door hetzelfde universum.

Lezen, het is een cadeau voor het leven.

(Afb. van Ksenya Kkurhcukova via Pixabay)