Mondje open

23 augustus 2019

Onlangs zag ik weer een jonge papa op een terras die het deed. Vóór hem zat een baby in een buggy, met een slabbetje voor. De man had een potje in zijn linkerhand en een lepeltje in zijn rechter en was geconcentreerd bezig met voeren. En toen maakte hij weer dat gebaar, waardoor ik telkens tot in mijn hart word ontroerd. Hij keek zijn kind recht in de ogen en sperde zijn eigen mond wagenwijd open, als een aanmoedigend spiegelbeeld.

Ergens in de archieven hebben we een foto waarop mijn echtgenoot exact hetzelfde doet. Hij voerde fruitpap aan een van onze dochtertjes en zette onbewust zijn mond in de stand die hij bij haar nodig had. Pas bij het bekijken van de foto merkten wij hoe grappig dat was. Alsof je alvast je ogen zou dichtdoen als je hoopt dat je kinderen gaan slapen of op je tenen gaat staan als je ernaar uitkijkt dat ze gaan groeien. De volgende keer dat ons nog zoiets overkwam, was toen we hen vele jaren later leerden autorijden en we als bijrijder soms op een onzichtbaar rempedaal trapten.

Toch doen wij mensen dat ongemerkt voortdurend: we maken kleine gebaren en nemen gezichtsuitdrukkingen aan, waarvan we hopen dat ze worden overgenomen. Voorzichtig glimlachen om bij je gesprekspartner ook een glimlach uit te lokken. Een aarzelend grapje vertellen met de bedoeling om de sfeer te ontmijnen met wat gedeelde humor. Bevestigend knikken om in te stemmen met iemands verhaal en zo samen iets op te bouwen. Met grote, bezorgde ogen kijken naar iemand die iets verdrietigs vertelt om je medeleven zichtbaar te maken. En zeker het spel van onze handen terwijl we praten: we onderlijnen, relativeren, nuanceren en bevestigen terwijl we onze vingers spreiden, onze handpalmen keren of met onze handen wapperen. Eén handgebaar, een hand op een arm of een aai over een wang, kan tien zinnen overbodig maken.

Wij denken veel te gauw dat ons menszijn vooral in onze geest zit. Alsof dat hoogstaander of verhevener zou zijn. Ons lichaam bewijst elke dag het tegendeel.

(Afb. van yalehealth via Pixabay)