Sleutels

25 september 2018

Denk je bij een sleutel spontaan aan iets opendoen of iets sluiten? En wat zegt dat over jou?

Mijn zoon en schoondochter-in-spe sturen fier een foto van de sleutels van hun nieuwe huis door. Het is van ons, wil dat zeggen! Maar waarom is een mens blij met sleutels? En heeft een sleutel vooral te maken met openen of met sluiten? Of met beide?

Sommige mensen zullen meteen denken aan deuren die opengaan, en dingen daarachter die ze kunnen ontdekken. Anderen genieten van wat ze veilig achter slot en grendel kunnen bewaren, van een ruimte waarin ze zich kunnen ongestoord kunnen opsluiten en afzonderen. Een sleutel is allebei: de open vrijheid en de koesterende geborgenheid. Misschien kan het een nieuw criterium zijn om mensen in te delen, zoals van de fles die halfvol of halfleeg is.

Een sleutel is een zwaar beladen voorwerp, zo klein als hij is. Iemand de sleutel van je woonst geven, doe je pas als je iemand vertrouwt. Een sleutel verliezen is heel vervelend, want je sluit dan ook jezelf buiten. Als inbrekers het slot van je woning forceren, grijpt dat dieper in dan de deuken in het metaal of de splinters van het hout.

Ik heb wel eens iemands sleutelbos op de stoep gevonden en na een rondvraag in de buurt weer kunnen overhandigen aan de wanhopige eigenaar. De dankbaarheid en opluchting van mensen is dan opvallend groot. Sleutels, heel gewoon en toch onmisbaar. Pas als je ze kwijt bent, besef je wat ze betekenen. En dat hebben ze dan weer gemeen met bijna alles wat belangrijk is.