Vlaggen op het feest

27 mei 2021

Ik ben blij om Vlaming te zijn. Waarom ook niet? Ik woon hier graag, we hebben een rijke cultuur en ik voel me thuis bij andere Vlamingen, die ik van alle aardbewoners het best kan inschatten in hun reacties.

Dus toen een buurvrouw me attent maakte op de mogelijkheid om op de website ‘Vlaanderen feest!’ een feestcheque van 180 euro aan te vragen voor ons buurtfeest, leek dat een goed idee. Ons jaarlijks buurtfeest – hopelijk dit jaar weer met BBQ – gaat door op 3 juli en dat valt toevallig precies in de periode die de Vlaamse gemeenschap openstelt voor Vlaamse feestelijkheden. We hebben een muziekgroepje geboekt met subsidie van onze stad en we huren daar ook goedkoop tafels en stoelen. Na vele jaren burenwerking zijn we handig geworden in verwoordingen op aanvraagformulieren.

Maar toen ik me verdiepte in de vereisten voor de Vlaamse subsidie, verloor ik al snel de moed. Want waar onze stad niet meer eist dan dat het stadslogo op de uitnodigingen staat, waren de eisen hier veel preciezer. We moesten een spandoek ophangen, liefst bij het podium, en in geen geval ‘bij de toiletten, achter of aan een tapinstallatie of koeltoestel’. Dat moest bovendien ‘op een correcte manier: niet ondersteboven en de Vlaamse leeuwenvlag klauwend naar links bij vooraanzicht’. De benedenzijde moest minimum 1,50 meter boven de begane grond hangen. De leeuwenvlaggen en affiches kregen we gratis ter beschikking. Er was ook een link naar inspiratie voor een Vlaamse toespraak en naar drie versies van het Vlaamse volkslied. Van al die dingen werden nauwkeurige bewijzen gevraagd.

Ik probeerde me voor te stellen hoe dat er zou uitzien, zo op onze door nadarhekken voor het verkeer afgesloten straat. Tot nu toe hingen we niet meer dan kleurige verjaardagsvlaggetjes aan de gevels, dwars over de straat heen. We versierden de tafel met grote, kleurige doeken, die een van de buren meebracht uit Senegal. Die leeuwenvlaggen zouden, hoe vrolijk ze ook zouden wapperen, niet voor verbinding zorgen. Ergens in onze geschiedenis is het fout gegaan, heeft die vlag eerder voor polarisatie gezorgd, bederft ze het feest meer dan dat ze het opfleurt.

We hebben besloten dat we die 180 euro niet gaan aanvragen. We zullen alles verder wel zelf betalen. Dat is ons de gezellige, open en ontspannen sfeer op ons buurtfeest wel waard.

Ik ben nog altijd blij om Vlaming te zijn. Maar ook om Belg te zijn, Europeaan, buur van mensen van overal. Het ene sluit het andere niet uit. Daarom wordt het best een feest zonder vlaggen. Maar met des te meer plezier.

(Foto Eric Min)