Alleen of eenzaam
11 april 2024
Het is lang niet gek om af en toe even alleen te zijn. Om het huis voor jezelf te hebben, te eten wanneer je er zin in hebt, naar je eigen muziek te luisteren of een film te bekijken die je al lang wilt zien.
Als je alleen bent, krijgen je gedachten de kans om languit te gaan liggen en zich helemaal uit te rekken. Ze hoeven niet als drie jonge katjes samen in één mand te kronkelen en te krabben. Je hoort de vogels fluiten, de trap kraken en de koelkast zoemen. Je haalt diep adem om helemaal zen te worden.
Maar als je iets wilt zeggen, is er niemand om daarnaar te luisteren. Dat vertel ik morgen wel, denk je nog, maar even later ben je het al vergeten. Je kunt inderdaad rustig je gedachten afmaken, maar je merkt dat je al gauw in kringetjes begint te denken omdat niemand je tegenspreekt.
Omdat je het geluid van je eigen malende tanden nogal eentonig vindt, eet je voor de tv of bij een tijdschrift. Je maakt een te volle pot thee en trekt als het donker wordt gauw de gordijnen dicht. Aan de overkant van de straat zijn de lichten achter de ramen een soort troost.
Het bed is half leeg, maar je wordt niet wakker van andermans gedraai. Hoe lang zal het nog leuk zijn om eens alleen te zijn? Je maakt in je hoofd een lijstje van wat je allemaal wilt zeggen. Hoe doen mensen dat die voortaan voorgoed alleen zijn thuis? Zou zoiets ooit wennen?
De ander is er weer en vult het huis met zijn aanwezigheid. Je weet nu wat je gemist hebt. Samen is fijn, maar af en toe alleen zijn ook.
(Photo by Anthony Tran on Unsplash)
Zo waar… Een herkenbaar gegeven dat je mooi verwoordt