Anders beleefd

25 september 2019

Onze nieuwe buurvrouw komt uit Chili en ze is de hartelijkheid zelf. We hebben al uitvoerig gepraat over van alles en nog wat, bij haar en bij ons thuis. Op een dag wil ik haar iets laten zien in mijn tuin en bij het binnenlopen van ons huis, ga ik alvast voorop. Maar mijn buurvrouw blijft op de drempel staan. Ik kijk verrast om als ik merk dat ze me niet volgt.

‘Wat zeg ik als ik je huis binnenkom?’ vraagt ze in haar beste Nederlands.

Ik kijk haar niet-begrijpend aan. ‘Gewoon, niets, je komt binnen’, antwoord ik. ‘Ik heb je toch uitgenodigd?’

Ze knikt en lacht een beetje vragend. ‘Maar in Chili is het anders’, legt ze uit. Blijkbaar bestaat er daar een zinnetje dat je hoe dan ook moet uitspreken als je een huis betreedt. Om het even of de gastheer of -vrouw je heeft binnengelaten. Ik stel haar gerust: in België mag je gewoon binnenkomen als iemand je binnen vraagt.

Al die kleine vanzelfsprekende vormen van met elkaar omgaan, dat is een van de dingen die je verliest als je emigreert. Het duurt jaren voordat je zo’n nieuwe collectie weer opbouwt. En je krijgt het wellicht nooit echt helemaal onder de knie in een land waar je niet bent opgegroeid. Want lang niet alles is in woorden te vatten.

Even later zitten we samen thee te drinken als ze opeens in de lach schiet. Ze wijst naar mijn handtas, die ik gewoontegetrouw onder mijn stoel heb gezet. ‘In Chili mag je dat niet doen’, zegt ze. Ik kijk haar vragend aan. ‘Wij zeggen dan dat je geld “pootjes” krijgt’, lacht ze. ‘En dat betekent niet dat er een dief kan komen die je tas steelt. Het is een soort bijgeloof dat je je geld veel sneller ziet verdwijnen, dat je het te gemakkelijk gaat uitgeven, als je je tas op de grond zet.’

We lachen en ik zet mijn tas snel op een tafeltje. Het is ook gewoon leuk om andere gewoontes te ontdekken. Dat merk je al op vakantie. Het zet je altijd aan het denken over hoe wij het aanpakken. Vanzelfsprekendheden even op de helling zetten, is een gezellige vorm van wankelen. En de ideale remedie tegen vastroesten. Heerlijk dat ik daarvoor niet eens meer op reis hoef te gaan.

(Afb. van Jackie Chance via Pixabay)