Kolet Janssen

auteur

Breekbaar

24 januari 2023

We zien een kennis wat aarzelend over de stoep stappen, in een trager tempo dan we van hem gewoon zijn.

Op onze vraag hoe het met hem gaat, vertelt hij dat hij herstellende is van kanker. Een operatie enkele maanden geleden, een korte therapie. Alles ziet er goed uit, hebben de dokters hem verzekerd. Maar aan zijn passen kun je zien dat hij het niet meer helemaal vertrouwt.

‘Ik ben 83 en ik was eigenlijk nog nooit ziek geweest in mijn leven’, zegt hij verbijsterd. Het klinkt in onze oren als een voorrecht en we begrijpen niet goed waarom hij er zo bedrukt uitziet.

‘Ik kende dat niet, ziek zijn’, zegt hij. ‘Ik wist niet wat het was. Ik dacht altijd dat het mij nooit zou overkomen.’ Hij schudt ongelovig zijn hoofd.

We zien hem verder stappen. Hij heeft iets breekbaars gekregen, wat hij vroeger niet had.

De meeste mensen weten maar al te goed hoe breekbaar ze zijn. Bij onze geboorte worden we afgeleverd in een stevige houten kist vol houtwol of piepschuim. De eerste jaren gaat iedereen heel voorzichtig met ons om. Maar als we opgroeien, worden we steviger en leren we tegen een stootje te kunnen.

Niet alle mensen zijn even stoer. Sommige mensen worden keer op keer met hun kwetsbaarheid geconfronteerd. Ze krijgen barstjes die ze met veel moeite en pijn laten patineren. Soms wordt er al eens een stevige deuk uitgeblutst. Aan de randen brokkelen er scherven af, maar daar leren ze mee omgaan.

Anderen gaan door het leven alsof ze van beton zijn. Ze slalommen tussen ziektes en verdriet door en niets lijkt hen te deren. Om hen heen worden mensen getroffen, maar zij blijven overeind. Aan de grote slagen van het leven lijken ze steevast te ontkomen.

En dan komt er uiteindelijk toch een dag waarop een of andere kwaal of een onverhoeds verdriet hen te pakken krijgt. En ook al zijn ze van beton, dan lijken ze wel te verkruimelen.

Wie al eerder leefde met barstjes en deuken, is misschien beter gewapend tegen verdere stootjes, ongevallen en breuken. Die heeft in de loop van zijn leven noodgedwongen al wat incasseringsvermogen opgebouwd. Al doen veel oude barstjes opnieuw zeer bij een nieuwe breuk. Maar ze hebben in elk geval de ervaring dat je ook kunt leven met deuken.

Het is moeilijk om dat pas op je 83ste te moeten leren.

Photo by Isaac Quesada on Unsplash

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.