Kolet Janssen

auteur

De zegeningen van het atheïsme?

3 maart 2021

Afgelopen weekend las ik in DS (27.02.21) een interview met de Nederlandse schrijver A.L. Snijders, auteur van zeer korte verhalen. Interviewster Guinevere Claeys stelt vragen, die de schrijver via mail beantwoordt. Ik lees het interview met interesse, maar ben verbaasd over deze vraag:

“Ik las dat je atheïstisch bent opgevoed, de vijfde generatie al. Een uitzonderlijke zegening (tenminste, dat neem ik aan). Wie was die voorouder die God voor het eerst afwees?”

Zelfs met de beste wil van de wereld kun je dit geen neutrale vraag noemen. De schrijver antwoordt genuanceerd over een verre voorvader die tegelijk atheïstisch en uiterst opvliegend was. Maar ik blijf zitten met de vraag. Die is zondermeer beledigend en kwetsend voor wie wel iets met geloof heeft. Een aanzienlijk stuk van de bevolking overigens. En zelfs als het zou gaan om een minderheid niet groter dan die van transgenders, waar haalt iemand het recht vandaan om op die manier over geloof en gelovigen te praten? Wat bezielt een journaliste om te willen scoren door te trappen op wat heilig en waardevol is voor minstens een deel van het leespubliek? Is het dan echt waar dat de onverdraagzaamheid van kamp is veranderd?

Impliciet wordt gesteld dat geloof een voorbijgaand en stilaan achterhaald stadium van de mensheid is. Dat je trots kunt zijn op een familie die dit al een paar generaties geleden besefte en komaf maakte met geloof. Dat geloof gewoon een primitieve ontwikkelingsfase is, waar je zo snel mogelijk uit los moet komen. Maar dat is ver naast de waarheid. In alle continenten, ook het onze, leveren gelovigen allerhande een stevige bijdrage in alles wat te maken heeft met zoeken naar zin en vormgeven van solidariteit. Twee diepmenselijke trekjes die in elke tijd andere vormen aannemen, maar nooit verdwijnen. Kijk er de cijfers maar eens op na: zowel in het vrijwilligerswerk als bij de giften voor goede doelen zijn mensen die zichzelf gelovig noemen oververtegenwoordigd. Er is dus geen enkele reden om zo negatief te doen over geloof.

Ik wil zelf bepalen wat ik in mijn leven als zegeningen beschouw. Atheïsme is daar tot nader order niet bij. Vrijheid van meningsuiting is belangrijk, maar dan wel in alle richtingen.

(Foto Villers la Ville, tentoonstelling Marcel Folon)

 

4 reacties op “De zegeningen van het atheïsme?”

  1. Eric Min schreef:

    Dag Kolet.
    Ook na enkele keren lezen ervaar ik – als derde-generatie-atheïst – deze passus niet als kwetsend of beledigend. Er staat (gelukkig maar) toch niet dat ongeloof de enige mogelijke zegeningen zou bieden?
    Ook als ik het omdraai (‘Ik las dat je religieus bent opgevoed, de 39e generatie al’) voel ik mij als lezer absoluut niet beledigd in mijn atheïsme. Ik kan ook perfect begrijpen dat een gelovig mens een dergelijke stamboom als een zegening zou ervaren. Of hebben minderheden als de mijne dan toch meer eelt op de ziel, en zijn ze gewend om de zaken breed te bekijken?
    Zijvraagje 1: waarom zouden vragen neutraal moeten zijn? Zijvraagje 2: welke vrijheid van meningsuiting komt hier in het gedrang?
    Liefs,
    Eric

    1. Kolet Janssen schreef:

      En waarom, goede Eric, zou het dan wel een zegening zijn om vijf generaties lang dezelfde levensovertuiging te delen? De vraag is mij te suggestief. Zonder dat rare tussenzinnetje zou het een heel normale vraag zijn geweest. Ik ervaar de vraag zoals ze er nu staat, als manipulatief. En dat verwacht ik niet bij het lezen van een interview in mijn weekendkrant. Liefs, Kolet

  2. Gerrit Vermeir schreef:

    Inderdaad, een terechtwijzing die best ook op de redactie van DS aandacht zou kregen, dank u.

  3. Brigitte Puissant schreef:

    Groot gelijk!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.