Drentelen
2 juni 2022
Als ik van vakantie droom, denk ik niet aan spectaculaire oorden. Voor mij geen monumentale tempels, duizelingwekkende ravijnen of exotische landschappen. Ik geniet daar zeker van als ik er ben, maar het is niet meteen wat ik nu nodig heb. Voor mij mag het dit jaar eerder gewoon wat drentelen zijn.
Een stadje bezoeken en daar lukraak een paar straten inslaan. Een mooi oud beeld bekijken in een kerkje dat bijna vergeten is. Een hele berm vol vingerhoedsplanten spotten en me laven aan hun kleuren. Wandelen op een bospad dat ruikt naar heel vroeger. In de zon zitten met mijn ogen dicht en de mensen in alle talen horen praten als ze voorbijkomen.
Een vroege vogel horen zingen als niemand nog wakker is. Een nieuw museum ontdekken of door een park vol beelden struinen of een fontein voelen spatten op mijn vingertoppen. En af en toe een cappuccino, een bord vol streeklekkers en een glas wijn. Als het kan samen met geliefden en vrienden.
Heerlijk rustig, op het ritme van wat de dag brengt. Er is veel moois te beleven in de wereld. Ik ga er een zomer lang lekker doorheen drentelen.
Voor wie zich verder wil verdiepen in “drentelen”:
https://www.etymologiebank.nl/trefwoord/drentelen#:~:text=trentelen%2C%20iteratief%20van%20middelnederlands%20drenten,heen%20en%20weer%5D%20(%20vgl.