Een andere taal

16 oktober 2019

Beter een goede buur dan een verre vriend, dat spreekwoord brengen wij sinds een aantal jaren voortdurend in praktijk in onze straat. Na de jaarlijkse buurtbarbecue kwamen er wandelingen, buurtplantsoentjes en een leesclub. Maar vooral in het gewone contact is het een stuk eenvoudiger geworden om al eens een stuk gereedschap uit te lenen of een burenbabbel te slaan als de zon schijnt.

Sinds kort hebben we ook een clubje dat aan Franse conversatie doet, onder leiding van een deskundige buurvrouw. De bedoeling is om het vele roestige Frans dat ergens diep in onze hersenen verborgen zit, de kans te geven zich te laten horen. We willen al die ondergesneeuwde kennis weer een kans gunnen om van pas te komen aan de andere kant van de taalgrens een tiental kilometers verderop of op een reis naar het verdere zuiden.

In het begin voelt het raar en artificieel om Frans te spreken met mensen met wie je altijd gewoon Nederlands spreekt. Je moet bovendien zoeken naar je woorden en vooral naar de manier om je zinnen aan elkaar te breien. Maar we krijgen al gauw de smaak te pakken en nemen elke lidwoordcorrectie van onze ‘juf’ braaf mee.

We vertellen dingen aan elkaar die we nog niet wisten. Het gaat sowieso trager in die mondvreemde taal en daardoor komen er andere dingen naar boven dan in ons snelle Nederlands. Een buurvrouw vertelt in stamelend Frans met veel twijfels en hernemingen over hoe blij ze was toen ze jaren geleden in onze buurt aanspoelde als jonge weduwe met twee kleine kinderen. Elke dag na school speelden onze kinderen samen in de tuin en dat voelde voor haar als een cadeau. Het gaf haar wat ruimte in haar leven om even gerust te kunnen zijn: haar kinderen waren veilig en gelukkig, dag na dag, samen met de onze. Pas nu, in het Frans, spreekt ze dat uit.

Ligt het aan het Frans dat het allemaal wat plechtiger klinkt? Wij kunnen alleen maar in dank aanvaarden wat ze zegt. Zeker in het Frans hebben we te weinig woorden voor subtiele nuances. Maar dat hoeft ook niet, de boodschap is duidelijk.

Ik weet niet of ze in het Frans ook een spreekwoord hebben over goede buren en verre vrienden. Maar wij zijn hoe dan ook gezegend, want onze goede buren worden stap voor stap dichtbije vrienden. Het nut van de kennis van vreemde talen gaat veel verder dan je zou denken.

(Afb. van Alexas Fotos via Pixabay)