Geloven met hulp

3 april 2022

We rijden met de fiets dwars door de stad, mijn kleinzoon en ik. Hij is in een opperstebeste bui.

‘Ik vind mensen cool, oma’, zegt hij overtuigd.

Dat kan ik moeilijk ontkennen. Al laten ze zich niet altijd van hun beste kant zien.

Maar kleinzoon is in hogere sferen. ‘Alles wat je ziet, is door iemand bedacht’, zegt hij. ‘Onze fietsen bijvoorbeeld. Met wielen, een stuur, een ketting… Ik zou dat niet kunnen, maar iemand heeft dat uitgevonden. Een mens dus. En ook de wegen en de auto’s.’ Hij wijst met één hand om zich heen.

Ik knik en hij gaat onverstoorbaar verder.

‘Kijk eens naar die huizen, oma’, zegt hij. ‘Als je die open zou breken, zou je zien wat er allemaal in zit. Er is water en elektriciteit, echt alles wat je nodig hebt om te overleven. Dat zit daar allemaal in, in al die huizen waar we voorbijkomen.’

Kleinzoon wordt steeds blijer van zijn eigen gedachten. Hij lijkt wel high.

We komen aan bij de filmzaal waarnaar we op weg zijn.

‘Hier heeft iemand bedacht hoe je beelden op een scherm kunt laten zien’, gaat kleinzoon verder. ‘Allemaal door mensen uitgevonden. Mensen zijn echt veel slimmer dan een computer.’

Als ik niet op de fiets zat, zou ik hem knuffelen.

‘En wie heeft de mensen bedacht?’ vraag ik met een glimlach.

‘God’, zegt hij meteen. Hij vindt dat plan van God zondermeer een succes.

Met een vrolijk hart volg ik kleinzoon naar de filmzaal. Als mijn geloof in de mensheid soms al eens wankelt, geeft kleinzoon me altijd een stevige boosterprik. Zo kan ik er weer een hele tijd tegen.

(Kerknet.be 3 april 2022, afb. van Andrew Seaman via Unsplash)