Het jaar van het wachten
29 november 2020
Dit jaar kijk ik niet uit naar de advent. Ik heb geen zin in nog meer wachten en verlangen. We zijn al maandenlang bezig met wachten. Al van lang voor Pasen om precies te zijn.
Wachten tot de cijfers de goede kant uitgaan. Wachten tot we weer normaal mogen buitenkomen. Wachten tot de winkels en de scholen weer opengaan. Wachten tot we onze familieleden en vrienden weer mogen zien. En soms genoeg hebben van al dat wachten en het dan meteen moeten bekopen.
Verlangen naar kleine stukjes normaler leven: een museum, een restaurant, een bioscoop. Wachten op de dag dat we onze voorraad mondmaskers achteraan in een la mogen stoppen, als souvenir voor later. ‘Wat is dàt voor iets geks, oma?’
En nu is het advent en moeten we wachten op Kerstmis. Een feest waarvan we nu al weten dat het niet zoals anders zal zijn: geen warm samenzijn met familie en vrienden, wellicht zelfs geen nachtmis. Wie heeft er zin om daarop te wachten?
Het enige pluspunt is dat we met de hele wereld samen zitten te wachten. Niet alleen christenen, maar iedereen wacht op betere tijden. In de verte lonkt een oplossing. Er wordt aan gewerkt, maar we hebben geduld nodig. We kunnen niet meer dan kleine beetjes bijdragen om het leefbaar te houden.
Precies zo is het met dat mooie Rijk van God, waar we al zo lang van dromen. Daarop wachten we al veel langer dan op een vaccin. Werken en wachten, dan komt het stap voor stap dichterbij. Zorgen dat niemand uit de boot valt bij het wachten. Het einddoel in het vizier houden en ons kompas zo afstellen dat we de juiste koers houden.
Al dat wachten heeft ons ook dingen geleerd. Over wat we anders en beter gaan doen. Misschien is dat dit jaar het echte kerstcadeau. Over hoe het kleine en kwetsbare opeens van levensbelang werd. Precies zoals destijds in Betlehem. Misschien wordt het daarom meer dan ooit echt Kerstmis.
Want we hebben nog nooit zo goed kunnen oefenen voor Kerstmis als dit jaar. Het wordt ongetwijfeld een heel bijzondere advent.
(Kerknet.be 29.11.2020, afb. van Chris Benson via Unsplash)
En met de Elamieten.
Prachtig, Kolet! Ik zal je tekst gebruiken in onze verdiepingsgroep. Dankjewel
Mooie tekst! Ik ga hem eens voorlezen aan mijn leerlingen van het vijfde. Daarna kunnen we er over filosoferen. Benieuwd naar de reacties van de kinderen.