Kolet Janssen

auteur

Lievelings

29 januari 2019

De dochter van een vriendin wordt acht. Deze verjaardag vindt ze extra leuk, want acht is haar lievelingsgetal.

De weemoed slaat als een golf over me heen. Waar is de tijd dat ik een lievelingsgetal had? Heb ik dat ooit wel gehad? Ik kan het me niet herinneren. Als je ouder wordt, krijgen zoveel getallen bittere randjes. Negen is de dag waarop oma stierf, elf de dag toen opa van ons heenging, enzoverder. Bijbelse getallen zijn er genoeg: drie en zeven bijvoorbeeld. Maar als ik dan toch moet kiezen, ga ik voor twaalf. De vriendengroep van Jezus, wat was ik daar graag eens een avondje bij geweest.

Een lievelingskleur had ik wel: geel. Nog steeds word ik omringd door een collectie gele gebruiksvoorwerpen, die ik in de loop der jaren verzameld heb. Het is geen flatterende kleur, maar ze is wel zonnig en vrolijk. En bij gezelschapsspelletjes wil ik nog altijd de gele pion.

Ik had ook een lievelingsletter: de J van mijn familienaam. Ik heb er uren mooie krulletters mee geoefend. En ik herinner me nog haarscherp dat we biologieles kregen over de organen, ergens op het einde van de basisschool, en hoe verrukt ik was met de omschrijving: ‘de maag is een J-vormige zak’. Tot op vandaag weet ik niet of het klopt, maar ik was in de wolken dat mijn lievelingsletter in elk lichaam was ingeschreven.

Ouder worden is meer relativeren. Maar ook dat kan tot veel moois leiden. Zoals in dat gesprekje van Winnie de Poeh met Knorretje:

Winnie: ‘Welke dag is het?’
Knorretje: ‘Het is vandaag.’
Winnie: ‘Mijn lievelingsdag!’

Misschien is dat de hemel: als elke dag je lievelingsdag wordt en alle kleuren je lievelingskleuren!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.