Nog even alles geven
9 oktober 2018
Nog even heel goed je best doen, hoe vaak hoor je dat niet zeggen?
Soms lijkt het erop alsof opvoeden vooral bestaat uit anderen iets laten doen wat ze niet kunnen of waar ze geen zin in hebben. Mooi mee opruimen, gooi de blokjes maar in de krat! Nog één hapje, dan mag je gaan spelen. Of later: Jullie kunnen best een sprookje spelen, laat je fantasie maar werken. Tijdens de bevalling: Nog één keer persen, mevrouw! Tegen mijn bejaarde moeder: Probeer het vlees maar te snijden, dat lukt wel. Gepureerd eten heb jij niet nodig.
We moeten altijd maar ons best doen. Jaar in jaar uit, ons leven lang. Dat komt je wel eens de keel uit. Soms wil je gewoon meedrijven en je niet extra inspannen. Lekker makkelijk. Maar het moet gezegd: als je je best doet, is het resultaat beter. Achteraf heb ik er zelden spijt van dat ik mijn best heb gedaan.
Misschien denken bomen dat ook wel, als ze vlak voor de winter nog even alles geven wat ze in huis hebben. Ik geniet dankbaar van het resultaat.
Mooi! Dit stukje is puur genieten van jouw tekst waarvoor jij “je best” gedaan hebt. Ik ben jou én de bomen dankbaar om dit te kunnen “genieten”.