Kolet Janssen

auteur

Rond de wereld in je eigen taal

29 januari 2021

Af en toe maak je als kind iets mee, dat je de rest van je leven bijblijft. Zo logeerde ik als negen- of tienjarige eens bij mijn oma in Elen bij Maaseik, een dorp aan de Maas, helemaal op de grens van België met Nederland. Een man kwam het erf op om de weg te vragen. Hij sprak het plaatselijke dialect en kreeg van mijn oma ook instructies in hetzelfde taaltje. Ik woonde meer dan veertig kilometer verder, in een stad met een heel ander dialect. Mijn ouders hadden toen ze van mij in verwachting waren besloten om alleen nog ‘beschaafd Nederlands’ te spreken en dus kon ik me niet uitdrukken in dat dialect. Maar door mijn bezoekjes aan mijn grootouders en nichtje kon ik het wel perfect verstaan.

Op het einde van het gesprek zei mijn oma: ‘U bent niet van hier, hè.’

De man glimlachte. ‘Nein, ich bin Deutscher’, zei hij opeens.

Ik stond als aan de grond genageld. Hij bleek van vlak over de volgende grens, die met Duitsland, te komen, niet eens zoveel verder. De dialecten kabbelden hier zoals overal tussen de akkers en de weiden. Van het ene dorp naar het andere waren er kleine verschillen, zoals ook mijn ouders me vertelden. Die verschillen hoorde ik niet. Ik kon ze allemaal perfect verstaan.

Mijn hart klopte luid in mijn borst. Een Duitser! Een vijand uit de oorlog, waarover mijn grootouders zoveel verhalen vertelden! Hoe kon het dat die hetzelfde taaltje sprak als mijn ouders en mijn grootouders?

Ik bleef er nog dagenlang over piekeren. Als je maar langzaam genoeg reist, zo besloot ik, hoefde je geen talen te leren. Dan kon je wennen aan hoe de mensen spraken in het nieuwe dorp, ook al was het lichtjes anders dan wat je gewend was. Wie weet kon je zo wel de hele wereld rond, trekkend van stadje naar stadje, overal pratend met de mensen die er woonden. Dan zou niemand ooit nog vreemd lijken. Dan waren er geen vijanden meer en geen grenzen. Want mensen met wie je kunt praten over het weer en de weg, over het eten en de kinderen, dat zijn mensen zoals jij en ik.

In een volgend leven ga ik het doen. Rondtrekken van dorp naar dorp, en praten met de mensen die er wonen. Benieuwd hoe ver ik kom en hoe lang ik ze zal verstaan. En of mijn hoofd even snel zal zijn als mijn voeten om de kleine taalverschillen te leren en mee te nemen.

 

Een reactie op “Rond de wereld in je eigen taal”

  1. Lidwien van der Sluis schreef:

    Dankjewel, Kolet voor je gezellige onderonsje!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.