Sporen

25 januari 2019

Vanmorgen stond er een duidelijk spoor van vogelpootjes in de sneeuw in mijn stadstuintje. Een vogel was die nacht op bezoek gekomen. Misschien deed hij dat wel vaker, maar dankzij de sneeuw kon ik het nu eindelijk zien.

Wie weet wie er nog langskomt in mijn tuin, zonder dat ik het opmerk. Vorige week vloog er opeens een dikke bromvlieg het raam van de slaapkamer binnen. We delen de wereld met grote en kleine wezens, zichtbare en onzichtbare.

In mijn leven komen heel wat mensen langs. Soms zie ik hen, soms merk ik nauwelijks op dat ze iets van me verwachten. Ik zou willen dat ze allemaal een duidelijk spoor zouden achterlaten, zodat ik er achterheen kon gaan.

Ik vraag me af hoe het spoor van God er uitziet. Zou ik het herkennen? Misschien waren die voetstappen op de stoep wel van hem.