Teentje

2 september 2021

Ik word wakker van jeuk aan mijn op één na kleinste linkerteen. Eerst probeer ik het gevoel nog te negeren, maar dat lukt niet.

Met mijn vinger voel ik een dikke bobbel. Een ijverige mug heeft me te grazen genomen, wellicht terwijl ik sliep met één voet buiten het donsdek.

Zonder afleiding in de donkere en stille nacht, lijkt de jeuk mijn hele hoofd, mijn hele lijf te vullen. Na wat heen en weer draaien geef ik het op. Ik sluip uit bed en zoek in de badkamer naar kalmerende zalf.

Zachtjes wrijf ik het arme, kleine teentje in. Het lijkt alsof ik het aai, misschien voor het eerst in mijn leven. Ik voel me bijna een beetje schuldig dat ik dit lichaamsdeel nog nooit eerder wat extra aandacht heb gegeven. Wellicht zijn er zo nog een heleboel stukjes van mijn lichaam.

Sommige lichaamsdelen eisen op een dwingende manier de aandacht op. Je haren, je tanden, je wangen en je lippen. Je smeert ze in of verzorgt ze tot in de details. Je vingers en je handpalmen krijgen ook regelmatig een onderhoudsbeurt. Knieën, ellebogen en schouders moeten al eens moeilijk doen voordat je er notie van neemt. Oorschelpen, kuiten en heupen zijn vaak stille dienaren. Pas als er echt iets mee aan de hand is, besef je dat je ze hebt. Zo ook mijn kleinere teentjes.

In de dagen nadien smeer ik plichtsbewust mijn bobbelige teentje in. De jeuk wordt al snel minder, maar ik wil mijn erkentelijkheid tonen. Want dat teentje is een van de tien die mij elke dag over de planeet laten wandelen. En dus is een beetje extra zorg echt niet te veel gevraagd.

Paulus vergelijkt de mensengemeenschap met een menselijk lichaam. Bij mij werkt het ook omgekeerd. Want net als mijn kleine teentje, zijn er een hoop mensen in mijn dagelijks leven die ik nauwelijks opmerk. Ook al maken ze me elke dag het leven een stuk handiger en leuker. De postbode, de kassierster, de mannen van de vuilniskar en nog zoveel anderen. Net als mijn kleine teentje verdienen ze wel eens wat extra aandacht. Want dankzij hen blijft alles draaien.

(Afb. van Hans Braxmeier via Pixabay)