Kolet Janssen

auteur

Visgronden

17 december 2020

Het gaat ons stilaan het ene oor in en het andere uit: het eindeloze gekrakeel van de Brexit-onderhandelingen. Het is onthutsend hoe snel een mens afstompt door iets vaak te horen. Dat geldt trouwens ook voor coronanieuws. Aanvankelijk waren een paar tientallen doden per dag in ons land al onvoorstelbaar veel. Inmiddels zijn we al blij dat het er weer onder de honderd zijn. Hoewel die mensen allemaal even dood zijn en stuk voor stuk veel verdriet achterlaten.

Maar terug naar de Brexit-onderhandelingen. (Zelfs in een column glijdt een mens steeds weer af naar het onderwerp van het jaar.) Een van de hardnekkigste overgebleven twistpunten zijn de visgronden, zo krijgen we te horen. Wie waar mag vissen en waar niet. Ik heb al grote moeite om op het vasteland mijn weg te vinden, dus ik kan me helemaal niets voorstellen bij afgebakende zones waar je met je visnetten mag zwaaien. Het zou me in geen duizend jaar lukken om die te vinden en om me aan de afgesproken grenzen te houden. En het gekste van alles is dan nog dat die plekken ‘visgronden’ worden genoemd. Terwijl iedereen toch duidelijk weet dat er alleen in water kan worden gevist.

Niemand valt erover. Misschien hebben ze voor het bepalen van de visgrenzen ook vaste grond onder de voeten nodig. Ook al zitten ze in een boot. Het gaat dan om het water boven die gronden, zo stel ik me voor. Dat zeewater beweegt natuurlijk en het vloeit heen en weer van de territoriale wateren van het ene land naar het andere. Misschien kun je daarom geen viswateren vastleggen, maar enkel visgronden.

Ik vraag me weleens af hoe vissen zich oriënteren. ‘Als je bij de derde wierstruik linksaf slaat, en een bocht maakt rondom die bultige zandbank, vind je daar achter dat koraalbosje de planktonwinkel.’ Of zoiets.

Voorlopig houd ik het bij mijn wandelgronden. Nog steeds kan ik niet op de route letten terwijl ik met iemand loop te kletsen. Maar als dat coronawandelen nog lang duurt, ga ik binnenkort toch nog eindigen met een wandelkaart van de omgeving in mijn hoofd. Een van de zeldzame voordelen van corona.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.