Kolet Janssen

auteur

What’s in a name?

6 februari 2020

Er zijn veel mensen met saaie achternamen. Vandeplas, Verstraeten, Opdebeeck, Beckers, Desmet, Schoenmakers, Stevens, Govaerts. Hun voorouders werden genoemd naar de plek van hun huis, hun beroep of de voornaam van hun vader. Omdat Jan en Peter de populairste voornamen waren, zijn Janssen en Peeters de legendarische clichénamen. De saaiste aller namen dus. Misschien is het daarom dat ik van jongsaf aan jaloers ben op mensen met bijzondere achternamen.

Voor evenveel geld erf je immers van je vader (of tegenwoordig ook van je moeder) een aparte en intrigerende familienaam als Coudenys, D’hertefelt, Bonneure, Apostel, Paternoster of Babylon. Het leven ziet er heel anders uit met zo’n naam. Iedereen verwacht iets bijzonders van jou. Je bent er niet een van dertien in een dozijn. Je naam bestemt je voor een opvallende toekomst. Je zult iets doen waardoor je herinnerd zult worden. Dat kan ook makkelijker met zo’n naam dan met iets meer alledaags.

Toen ik lang geleden met een Hollands lief kwam aanzetten, hield mijn moeder haar hart vast voor zijn familienaam. ‘Het had een stuk erger kunnen zijn’, zei ze toen ze hoorde dat hij gewoon Jonkers heette. Ze dacht aan Naaktgeboren of Zoetemelk. Soms werk ik samen met een Nederlandse redactrice die Bolwerk heet en ik moet me telkens inhouden om er geen flauwe grapjes over te maken.

Ooit had ik een lieve leerling die Heidi Trompet heette. En het mooie was dat ze ook echt trompet was gaan spelen. Een naam als een vingerwijzing, als een duwtje in de rug, als een uitdaging. Wie als Janssen door het leven gaat, moet het allemaal zelf bedenken.

Maar er is één voordeel. Elk jaar geef ik heel wat schoollezingen. En regelmatig komt er na afloop een jongen of een meisje naar me toe om me toe te vertrouwen dat hij of zij ook Janssen heet. Soms een beetje anders gespeld, maar toch. In het begin vond ik dat grappig en probeerde ik uit te leggen dat er ontzettend veel mensen zijn die zo heten. Maar inmiddels ben ik van tactiek veranderd.

Ik pak het kind vast en zeg oprecht blij: ‘Dan zijn wij familie!’ Want met onze saaie naam horen wij wel bij een van de grootste families van België en Nederland samen. En daar kan geen Castelein of Roosendans tegenop.

(Afb. van Kerstin Riemer via Pixabay)

Een reactie op “What’s in a name?”

  1. Brigitte schreef:

    Wat lief!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.