Autosalon

14 januari 2019

‘U zoekt geen wagen. U zoekt echt rijplezier’, staat er op de folder van een luxemerk auto’s. Met een blonde vrouw frontaal in beeld en een man die – hoe kan het ook anders – meer naar de vrouw dan naar zijn auto kijkt.

Waarom verrassen autoreclames ons nooit? Waarom spelen ze geen eerlijk spel? Waarom zeggen ze niet: ‘U staat met deze auto dagelijks in de file, en dus zult u extra genieten van zijn zachte zetels.’ Of: ‘U weet dat deze auto in een seconde kan herleid worden tot schroot. Dat wij hem toch zo mooi ontworpen hebben, is een ode aan de vergankelijkheid.’

Maar nee, niets van dat alles. De hele folder bestaat uit varianten van dezelfde formule. ‘U zoekt geen terreinwagen. U zoekt een succesverhaal op elk terrein.’ Tja. Wie gelooft nog dat succes afhankelijk is van zijn auto?

Op de radio hoorde ik een autoreclame voor een ander merk. Eerst wat jolige kritiek op de zogenaamde slechte staat van de Belgische wegen, en dan de slogan voor hun SUV ‘aangepast aan de Belgische wegen’. Je zou die mensen recht naar Afrika sturen, met hun SUV’s erbij.

Het autosalon, een jaarlijkse bron van ergernis. Benieuwd of er stilaan meer mensen komen die er niet meer in trappen.