Dromen van koekjes

5 juli 2022

Ik word wakker uit een warrige droom. Hoe de vork precies in de steel zat, kan ik niet meer reconstrueren, maar één uitdrukking blijft in mijn hoofd hangen. Ik heb gedroomd van ‘wild cookies’.

Wat zijn in hemelsnaam ‘wilde koekjes’? Een googlezoektocht levert me plaatjes op van prachtig geglazuurde koekjes met afbeeldingen van tijgers, leeuwen en olifanten. Junglekoekjes dus. Maar dat is niet waarover ik gedroomd heb.

Heeft het iets te maken met die ‘cookies’ die je tegenwoordig bij elke website moet accepteren om verder te kunnen surfen? En zijn die wilde cookies dan een garantie voor nog avontuurlijker rondzwerven op het net? Van die verklaring word ik ook al niet wild.

Volgens mij heeft het meer te maken met wat ik dacht toen ik een paar dagen voordien door de velden fietste. In de heggen stonden wilde rozen in bloei, in zachtroze kleuren. De bloemblaadjes open en losjes aan de takken. Ik moest denken aan hun gekweekte soortgenoten met dikke knoppen en felle kleuren. Wilde rozen zijn van een ontwapenende eerlijkheid en charme.

Stel je voor dat er een boom zou zijn waaraan wilde koekjes groeien. Niet die eindeloos verpakte exemplaren uit de winkel, allemaal even groot, in geometrische vormen. Maar wilde koekjes in alle vormen en smaken, zomaar tussen de bladeren. Zo’n boom zou ik wel in mijn tuin willen.

Misschien moet ik binnenkort gewoon eens gaan koekjes bakken. Ik ken een paar familieleden die daar helemaal wild van zullen worden 😉

(Afb. van Sergiu Valenas via Unsplash)