Een wereld vol talen

1 maart 2019

Als ik vanuit mijn straat naar het centrum van mijn stad loop, hoor ik op de stoep minstens vijf verschillende talen voorbijkomen. Sommige kan ik verstaan, andere ongeveer thuisbrengen, nog andere zelfs dat niet. Ik word daar altijd ontzettend goedgehumeurd van. Wat een rijkdom loopt hier voorbij, zomaar op de stoepen van mijn eigen stad! Allemaal talen die je kunt leren begrijpen en spreken, als je zou willen. Klanken en melodieën om van te genieten. En in al die talen drukken mensen uit wat ze denken en voelen.

Mijn dochter geeft Nederlands aan studenten in Wallonië en ze probeerde aan haar vijfjarige neefje (mijn kleinzoon) uit te leggen wat haar beroep inhield. ‘Ik ben juf voor grote kinderen die Frans spreken’, zei ze, ‘en ik leer hen Nederlands.’ Dat begreep mijn kleinzoon. Hij sprak sinds de vorige zomervakantie ook een paar woorden Frans, bonjour en merci bijvoorbeeld. En hij kende al goed Nederlands, vond hij. ‘Van wie heb jij eigenlijk Nederlands geleerd?’ vroeg mijn dochter om hem te testen. Hij dacht even diep na. ‘Dat heb ik afgeluisterd van mijn papa en mama’, zei hij toen samenzweerderig.

Hij heeft helemaal gelijk. Elke nieuwe taal leren begint met afluisteren. In mijn stad kan ik nog jaren vooruit.