Goudvis

15 juni 2023

‘Er zit een extra goudvis in mijn vijvertje’, zegt mijn vriendin. We zitten in de schaduw bij haar kleine tuinvijver.

‘Andere mensen klagen dat reigers de vissen uit hun vijver halen’, lach ik. ‘En jij hebt opeens een extra vis! Hoe kan dat nu?’

‘Ik weet het ook niet’, zegt mijn vriendin. ‘Hij is donkergrijs, je ziet hem nauwelijks. Mijn andere twee vissen zijn oranje.’

‘Misschien verstopt hij zich al jaren’, zeg ik.

‘Dat kan’, zegt mijn vriendin. ‘Mijn andere vissen zie ik ook maar af en toe. Ze zijn nogal teruggetrokken. Maar ik heb nooit een grijze vis aangeschaft, dus het blijft een mysterie.’

‘Misschien hebben die twee oranje goudvissen van jou een saai jong gekregen’, probeer ik.

‘Dan is hij toch wel groot voor een jong’, zegt mijn vriendin. ‘En hij lijkt ook totaal niet op zijn ouders.’

We staren in het water. Heel even zien we een glimp van een oranje vis, die snel weer dekking zoekt tussen de waterplanten. De andere twee vissen blijven uit beeld.

‘Wie weet zitten er nog een stuk of drie die je nog nooit gezien hebt’, opper ik.

Mijn vriendin reageert niet meer en blijft naar het water staren.

‘Ik weet het!’ bedenk ik opeens. ‘Die grijze is natuurlijk een vliegende vis! Die is hier op een dag geland en gebleven.’

We lachen en drinken een groot glas water op de gezondheid van alle vissen, zichtbare en onzichtbare. Soms heb je niet meer nodig dan een goudvis en een vriendin. Of omgekeerd.

(Photo by imso gabriel on Unsplash)