Hoera voor de wrappers!

4 november 2018

De eerste keer dat ik het hoorde, dacht ik dat het om ‘rappers’ ging. Ik vroeg me verbluft af of ze op Ketnet voortaan alle teksten zouden ‘rappen’. Het leek me niet echt een vooruitgang. Maar dat had ik fout begrepen. Bij Ketnet hadden ze ‘wrappers’ en dat is nog iets helemaal anders.

Het is wat wij vroeger een omroep(st)er of presentator noemden, of gastvrouw en -heer, of host en hostess. Een wrapper praat de programma-onderdelen aan elkaar, legt links met wat er zoal aan de hand is, doet vooral een beetje lekker gek en cool, en wordt zo zonder veel moeite een uiterst populaire figuur. Iedereen wil wrapper worden.

Zelf associeer ik het woord ‘wrap’ nog het meest met die platte pannenkoekjes met hartige vulling. Maar het is natuurlijk gewoon een wikkel, een verpakking van wat erin zit, een folie die de inhoud hanteerbaar houdt. En die je dus weggooit als je begint aan waar je eigenlijk voor kwam.

Verpakking zijn, toch wel een beetje een triest beroep? Zelfs op de dagen dat ik me zo voel, overbodig en nauwelijks nuttig, zou ik mezelf nog niet zo voorstellen. Een mens moet toch een beetje de schijn ophouden. Wie zou er ‘wikkel’ op zijn visitekaartje zetten? Een geluk dat het in het Engels altijd wat beter klinkt. Dat heb je met andere talen. Ik geloof ook niet dat ‘wrapper’ in het Engels voor die functie wordt gebruikt. Misschien kunnen we ze ons woord wikkel uitlenen, al zal dat voor het gemak dan wel met ck moeten worden gespeld. Wickel, het klinkt trouwens best goed, in het Engels.

Vertrouwde figuren verdwijnen overal, behalve dus bij Ketnet. De meeste tv-zenders werken niet meer met zichtbare omroep(st)ers. Wijken hebben steeds minder een vaste postbode. Kinderen in de klas leren al van in de kleuterklas dat hun juffen en meesters een duobaan hebben. Zelfs op de trein missen we binnenkort misschien de kaartjesknippers en -knipsters. Allemaal wikkelfuncties die onder druk staan. Misschien moeten we ze ook ‘wrapper’ gaan noemen om ze weer hip te maken.

Bij nader inzien heeft het ook wel iets om de wikkelfunctie in jezelf naar boven te halen. Zodat mensen via jou terecht komen bij iets waar ze veel aan hebben in hun leven. Dat kan warmte en gezelligheid zijn, of muziek, of een boek, of lekker eten, of een fijn gesprek of een goed lopende dienstverlening. Al die mensen die ons niet persoonlijk kennen, maar die plezier hebben van iets waarvoor wij van ver of van dichtbij verantwoordelijk voor zijn. Ergens zijn we allemaal wrappers.