Ook een soort kerstverhaal

19 december 2018

Foto Studio Orka

Een moeder in de marge van onze samenleving die moet beslissen of ze haar kind al dan niet zal afstaan. Het lijken niet echt de gebruikelijke ingrediënten van een kerstverhaal, maar toch raakte ik bij het bekijken van de voorstelling ‘Misschien Marieke’ van Lieve Blancquaert en Greet Jacobs in een soort kerststemming.

Je ziet en hoort het gevecht van de vrouw, hoe ze blaffend en boksend in het leven staat, en hoe ze tegelijk beseft dat het niet goed zal zijn voor het kind om bij haar te blijven. Ze houdt van en vecht voor dit kind, maar als ze zinnen uitprobeert om te horen welke naam ze het meisje zal geven, hoor je alleen: ‘Laat dat staan, Marieke! Blijf daar af, Marieke! Marieke, kom NU hier!’ Dat is voor haar een thuis, een echo van wat ze zelf meemaakte.

Heel de voorstelling lang groeit het besef dat houden van een kind soms niet genoeg is en hoe moedig het dan kan zijn om het af te staan. Een kind afstaan om het een leven te geven, dat is ook een soort Kerstmis.

Als ik naar buiten loop, bedenk ik dat deze voorstelling verplicht zou moeten zijn voor alle adoptie- en pleegkinderen, maar ook voor alle adoptie- en pleegouders. Want geen enkele moeder staat haar kind af zonder hartverscheurende aanleiding. En daar kun je maar beter behoedzaam en respectvol mee omgaan.