Silvester

31 december 2018

Een mens kan je soms sympathiek worden door een of andere kleine kronkel die hij heeft. Een onverklaarbare afkeer van veenbessen, of een allergie voor mannen met petten, of een crush voor paprikachips met ribbels.

Zo heb ik ook een boon voor de heilige Silvester. Hij was paus in de vierde eeuw, toen het allemaal nog een beetje ongeregelder was in de kerk. Er was een groot concilie met heftige discussies over wie Jezus precies was. Het was de tijd waarin keizer Constantijn opeens het licht zag en christen werd, met grote gevolgen voor de positie van de christenen in de samenleving.

Silvester had er zijn handen meer dan vol mee, maar hij had ook een kleine kronkel. Hij vond dat we naast de zondag, ook wat meer christelijke aandacht mochten geven aan de donderdag. Daar had hij een paar goede redenen voor: eerst en vooral was Jezus op een donderdag ten hemel gevaren. Hij had bovendien op een donderdag het laatste avondmaal gevierd, dat aan de basis ligt van elke eucharistieviering. En de kerk bereidt op een donderdag het heilig chrisma, de zalf die gebruikt wordt bij de ziekenzalving, het doopsel en het vormsel. Reden genoeg om elke donderdag te koesteren, zo vond Silvester. Hij heeft weinig succes geboekt met zijn donderdagcampagne.

De feestdag van Silvester, 31 december, valt dit jaar op een maandag. Nog zo’n weinig feestelijke dag over het algemeen. Ik gun Silvester zijn bijzondere donderdagen. Zo wordt hij voor mij een beetje de patroon van de vruchteloze acties, en God alleen weet hoeveel er dat zijn. Sympathiek misschien, maar met weinig kans op slagen. En toch een onmisbaar onderdeel van onze samenleving.

Het jaar is weer zo goed als voorbij. Een korte, grijze dag maakt de cirkel rond. En dan zingen we: Sint Silvester, heilige man, die de dagen lengen kan. Al eeuwenlang kijken mensen uit naar meer licht.

Laat oudjaar een dag van dankbaarheid zijn, en Nieuwjaar een dag van hoop. Tot volgend jaar!