Snippers: Mummy’s dreams, daddy’s nightmares

19 december 2016

Samen dezelfde droom delen zorgt voor grote verbondenheid. Ook dat is advent.

‘Mummy’s dreams, daddy’s nightmares’, staat er in grote letters geschilderd op de mobilhome die ik voorbijsteek op de snelweg. Ik kan niet zien wie er achter het stuur zit. Is dit grappig? Is het niet een beetje gênant om de meningsverschillen binnen je relatie zo voor iedereen te grabbel te gooien? Heeft ‘daddy’ zich inmiddels als een ware pantoffelheld neergelegd bij de feiten? Of rijdt het stel als compromis enkel naar door ‘daddy’ uitgekozen bestemmingen? Ik zal het nooit weten.

Heb je als koppel automatisch dezelfde dromen (en nachtmerries)? Zeker niet. Maar het is wel handig als je er toch een behoorlijk aantal kunt delen. Want als je langere tijd samen door het leven wilt, passeren er wel een stuk of wat dromen. Ze verklaren waar je je energie, je tijd en je geld in stopt. En laat dat nu net de dingen zijn waarover de meeste huiselijke ruzies gaan. Als mijn droom jouw nachtmerrie is, hebben we een kanjer van een probleem. Dat valt met een beetje toegeeflijkheid echt niet op te lossen.

Voor hetzelfde warm lopen is misschien niet het enige criterium voor een goede relatie, maar het is zeker niet het slechtste. Dat geldt trouwens ook voor vrienden of voor groepen waarbij ik wil horen. Zoals de mensen met wie ik op zondag geregeld onder hetzelfde dak sta te zingen of te luisteren. Met wie ik de laatste weken samen telkens een kaarsje meer aansteek. We delen dezelfde droom, die we samen handen en voeten geven. Een droom van een wereld waarin de liefde van God alles zal doordringen en er geen onrecht meer zal zijn. Door het jaar vergeten we dat al eens. Dan doen we soms schamper of we ergeren ons. Maar in de advent koesteren we opnieuw onze gezamenlijke droom. En dat brengt ons bij elkaar, elk jaar opnieuw. God droomt met ons mee.