Dat loopt niet weg

6 oktober 2020

Een vriendin wil afspreken om samen te lunchen. ‘Maar heb jij niet te veel werk?’ vraagt ze.

‘Dat loopt niet weg’, zeg ik laconiek.

Het is een uitdrukking van lang geleden. Niet van mijn moeder, want die is eerder van het principe ‘stel niet uit tot morgen, wat ge heden kunt bezorgen’. Toch heb ik de uitdrukking al vaak gehoord, van heel veel verschillende mensen.

Er gaat altijd iets geruststellends van uit. Iets relativerends ook. Ik gebruik het ook bij minder leuke klusjes die hoe dan ook altijd terugkomen: kamers opruimen, ramen wassen, strijken en meer van dat oneindig huishoudelijk werk. Soms zou je hopen dat het juist wel zou weglopen, dat klusje, maar dat doet het nooit.

Het blijft liggen wachten tot je er weer tijd en aandacht voor hebt. Maar het kan zonder problemen worden uitgesteld als er iets leukers of dringenders opduikt.

Misschien moeten we onze kinderen en kleinkinderen leren om de uitdrukking op cruciale momenten in hun leven te gebruiken. Telkens als ze de indruk hebben dat er iets belangrijks op het spel staat. Om dan te beletten dat er dingen tussen komen, die het eigenlijk niet waard zijn. Of misschien kunnen ze het al veel beter dan wij: voorrang geven aan een vriend in de problemen boven huiswerk maken, bijvoorbeeld. Smoesjes zijn niet altijd smoesjes, soms zijn het terechte keuzes.

Er is zoveel dat niet wegloopt en waar we toch een groot deel van onze tijd aan besteden. Dingen die dringend en belangrijk lijken. Terwijl er zoveel kleine dingen zijn die er veel meer toe doen. Soms mag al de rest even opzij worden gezet. Om te vermijden dat al die dagelijks terugkerende besognes uiteindelijk met onze ziel aan de haal gaan. Want die laten we beter echt niet weglopen.

(Afb. van Michal_o79 via Pixabay)