Het schooltje
2 april 2024
De afgelopen weken (jeugdboekenmaand) ging ik op bezoek in heel wat scholen. Vroeger trok ik dan naar het Sint-Barbaracollege, naar het Onze-Lieve-Vrouwschooltje, de basisschool Heilige Familie of het Sint-Pietersinstituut. Maar vooral lagere scholen hebben tegenwoordig heel andere namen. Blitse namen die iets krachtigs en positiefs uitstralen, iets van plezier en werklust tegelijk, iets van samenhoren en speciaal zijn.
De Ark en de Regenboog lijken voor kenners nog een Bijbelse verwijzing in te houden, maar dat is aan de meeste ouders en kinderen niet meer besteed. Het gaat om de bonte groep, om kleurrijke diversiteit.
Ik was in de Zonnewijzer terwijl het regende, maar dat kon de pret niet drukken. In de Bijenkorf zoemden de kinderen harder dan vijf bijenvolken door elkaar en beslist een stuk minder gestructureerd. Er klonk geen muziek in de Toverfluit, en er was geen kabbelend beekje in de Bron. Er werd niet gepuzzeld in de Mozaïek en in het Kompas renden de kinderen zoals overal alle richtingen uit.
Het rare was dat het voor mij veel moeilijker was om die nieuwe namen uit elkaar te houden. Was ik vandaag in Kakelbont of in de Kleurdoos? In de Regenboog of de Zonnewijzer? Ook al klinken al die namen heel positief, ze blijven ergens toch eerder nietszeggend. Er prijkt geen beeld van Maria of Jozef tegen de gevel, dat me een hint kan geven. Er is geen link met een patroonheilige van de stad of de stichtende orde. Het zijn gewoon willekeurige leuke namen, en dus makkelijk door elkaar te halen.
In het Damiaaninstituut of het Romerocollege kun je trots zijn op de persoon van wie je de naam mag gebruiken. Je kunt iets speciaals doen op zijn naamfeest. Dat voordeel heb je niet bij de Regenboog of de Toverfluit. Daar moet je zelf iets verzinnen.
Voor kinderen en hun leerkrachten is dat geen enkel probleem. Want hoe die scholen ook heten, het bruist er nog altijd van fantasie en creativiteit. Dat komt dus helemaal in orde!
;)
;)
;)
;)
;)