Het trouwfeest zonder wijn

16 januari 2022

Regelmatig bekruipt me bij het horen van een oude en bekende evangelietekst de oneerbiedige neiging om het verhaal – wars van elke exegese – met eigentijdse oren te beluisteren.

De bruiloft van Kana bijvoorbeeld. Dat verhaal roept nu heel andere vragen op dan toen. Wat was er strikt gezien aan de hand? Was het echt zo’n ramp wat daar gebeurde? Waarom hadden ze eigenlijk per se meer wijn nodig? Kan een feest niet leuk zijn zonder alcohol? Er was vast muziek en goed gezelschap, en volop te eten. Wie aan het dansen slaat, mist de wijn toch nauwelijks? Had Jezus niet beter het voorbeeld gegeven met een recept voor een heerlijke mocktail? Als een voorloper van Tournée Minérale? Maar zo kom ik natuurlijk niet bij de diepere betekenis.

Kana lag op niet meer dan een uur stappen van Nazaret. Jezus is er samen met zijn moeder. Hij zal er een heleboel mensen hebben gekend. Het belooft een zorgeloos feest te worden.

Maar dan dreigt er iets grondig fout te lopen. Lang voor het einde van het feest, vallen ze zonder wijn. Een fout in de organisatie? Een misverstand? Een te zuinige inschatting? We weten het niet.

Maar Maria, als een lieve moeder die altijd alles ziet wat er fout loopt en wie er zorgen heeft, wil de familie van het bruidspaar de gêne, de schande besparen. Ze spreekt haar zoon aan. Die jongen die altijd alles beter weet, die grote dromen heeft, die de wereld wil veranderen. Misschien bedenkt hij ook een oplossing voor dit probleem?

Hij reageert korzelig. Welke jongvolwassene wil graag iets doen omdat zijn moeder het vraagt? Hij wil zelf zijn weg uitstippelen, zelf bepalen hoe hij zijn dromen waar kan maken. Daar heeft hij de niet zo subtiele hints van zijn moeder niet voor nodig!

Toch zorgt hij voor wijn en dan is het opnieuw feest voor iedereen. Dat is immers waar Jezus echt van droomt: dat we allemaal voorgoed bij elkaar horen, dat we het leven vieren, dat we beseffen hoe heerlijk het is om mensen en kinderen van God te zijn.

In de jaren daarna is het voor Jezus lang niet altijd feest. Toch bleef hij het doen tot op het einde: samen eten en drinken, het leven vieren ondanks alles.

Misschien is dat waarom mensen altijd en overal op geregelde tijdstippen feest vieren. Als mens mogen leven in een wereld zo mooi als de onze, dat is reden genoeg om feest te vieren. Met of zonder wijn, maar samen met God en met elkaar.

(Kerknet.be 16 januari 2022, afb. van Al Elmes via Unsplash)