Is alles dan voor niets geweest?

30 maart 2023

Een kort berichtje op het journaal. Een kind van drie is omgekomen in een verkeersongeluk.

Het gebeurde in een dorp niet ver van de stad waar ik lesgaf. Een dorp dat ik associeer met mijn leerlingen van destijds. Het is onvoorstelbaar dat zoiets zomaar in een gezin kan gebeuren: een kind dat je drie jaar lang als een schat hebt gekoesterd, wordt weggemaaid door een automobilist.

Ik heb net een dag oppassen op mijn kleindochter van één achter de rug en ik voel nog de volheid van die ene dag: voorzichtig een paar eerste stapjes zien zetten, applaudisseren bij haar trotse blik als het lukt met de vormenstoof, om de zoveel tijd een luier verversen en billetjes afvegen, gezonde groentjes klaarmaken en voeren, kostbare rituelen volbrengen voor elk dutje, de groeiende verbondenheid van elke aai en elk lachje.

Ik wil er niet aan denken dat zoiets abrupt tot een einde kan komen na drie jaar. Zoveel zorg, zoveel zachtheid, zoveel uitkijken naar eerste lachjes, stapjes en woordjes, zoveel onderbroken nachten. Is dat alles dan voor niets geweest? Het is een onverdraaglijke gedachte.

Voor deze ouders moet de dood van hun kind het einde van de wereld lijken. Toch gaan op termijn misschien juist die talloze kleine dingen die ze voor hun kind hebben gedaan, de grootste troost betekenen. Want al die dingen doe je uiteindelijk niet voor de toekomst, maar voor het nu. En het veel te korte leven van dit kind heeft toch een heel rijk ‘nu’ gehad. Elk van die onbetaalbare momenten van samen lachen en spelen, van iets zien oplichten, van herkenning, van aanhankelijkheid, die zijn er hoe dan ook geweest en die waren goed en zinvol.

Natuurlijk zijn die momenten toekomstgericht. Als alles goed gaat, bouwen ze een weg waarover een mensenkind wandelt en groeit in vertrouwen en kunnen. Waarin het leert om van mensen te houden, een leven lang.

Maar soms gaat het niet goed. Soms is een mensenleven heel kort, hoe onbegrijpelijk en hartverscheurend ook.

Maar het is nooit voor niets geweest. Elk moment van het korte leven van dit kind was kostbaar en zal dat voor altijd blijven. In de ogen van zijn ouders, van alle mensen om hem heen en in het hart van God.

(Photo by Jeremiah Lawrence on Unsplash)