Mandarijntje

14 december 2023

Er zijn mensen die hun oren kunnen bewegen of op hun handen kunnen staan. Er zijn er die hun vinger in een kaarsvlam durven stoppen of die hun grote teen in hun mond kunnen stoppen. Er zijn mensen die intrigerende kaarttrucjes kennen of die een geldstuk kunnen wegtoveren onder een zakdoek en weer tevoorschijn halen uit andermans zak. Dat kan ik allemaal niet.

Maar er is één ding waarmee ik – eenmalig – indruk kan maken op mijn kleinkinderen. Ik kan een mandarijntje zo pellen dat de schil een zeepaardje wordt. Ik doe dat al sinds ik een jaar of negen was, en oefening baart zoals altijd kunst. Waar mijn zeepaardjes in het begin nog wat hakkelig en onregelmatig waren, werden ze in de loop der jaren steeds gezwinder en gestroomlijnder.

Het ‘knopje’ van de mandarijn wordt het oog en de staart krult verleidelijk. Ik doe het zonder nadenken, automatisch. Sterker nog: ik kan geen mandarijn meer pellen zonder dat het een zeepaardje wordt.

De eerste keer dat ik het aan een kind laat zien, zijn ze vol bewondering. Maar het nieuwe is er gauw af en zo bijzonder is het nu ook weer niet.

Toch koester ik mijn ene kunstje en blijf ik het onderhouden. Dus als er ooit een wedstrijd mandarijntjes pellen wordt georganiseerd, laat het me weten. Dan kaap ik zonder aarzelen de hoofdprijs weg 😉