Molleneieren

4 oktober 2022

Kleinzoon kwam thuis van de Chiro met twee ronde, bruine stenen in zijn zak. Die had hij van de leiding gekregen.

‘Dat zijn molleneieren’, zei hij overtuigd. ‘Ik moet ze twintig dagen in koud water laten staan en dan gaan ze uitkomen.’

Wij lieten hem in zijn waan, onder de indruk van zijn geloof.

Inmiddels zijn er al enkele dagen verstreken. Hij telt af.

‘Dat is keischattig, zo’n klein molletje’, verheugt hij zich alvast. ‘Ik ga ze in een bak met aarde houden, dan heb ik mollen als huisdier.’

Maar hij is niet altijd zo onschuldig als hij eruitziet. Want zijn bal werd lek geprikt door zijn buurjongen en nu zint hij op wraak. Ook dan komt een mol goed van pas.

‘Ik kieper de bak met de mol om in de tuin van Magnus’, gniffelt hij. ‘Dan graaft mijn mol een stukje onder de grond en hup, hij komt naar boven in een dikke molshoop! Weer een stukje onder de grond en weer een molshoop! En op de kop van de mol plak ik een briefje met “Dat zal je leren om mijn bal lek te prikken!”’

De bruine stenen liggen roerloos in een glas water. Ze weten niet wat hen allemaal boven het hoofd hangt. Benieuwd hoe de leiders van de Chiro dat gaan oplossen.