Onschuldige kinderen

28 december 2023

Vandaag is het weer de droevige feestdag van de onschuldig vermoorde jongetjes van Betlehem. De meeste schilderijen die dit onderwerp afbeelden, laten gewelddadige scènes zien: soldaten die met getrokken zwaard een baby uit de handen van zijn moeder rukken, smekende ouders op hun knieën, kinderlijkjes op de grond, radeloos huilende volwassenen. Maar onlangs zag ik een miniatuur uit een Ethiopisch evangelieboek uit de 16^de eeuw. Daar staan de vermoorde jongetjes in nette rijen van drie of vier bij elkaar. Ze kijken ons met grote ogen aan. Ze dragen aureooltjes, dus ze zijn in de hemel. Hun pijn en hun lijden zijn voorbij. Ze kijken niet achterom naar wat er voor vreselijks gebeurd is, maar vooruit, naar een toekomst van liefde en vrede bij God.

Bovenaan links staan Jozef en Maria. Al deze jongetjes zijn volgens het verhaal gestorven om hun kindje Jezus te redden. Dat maakt hen mee verantwoordelijk voor deze jongetjes. Ze zijn weggerukt van hun eigen ouders en verdienen de zorg van Jozef en Maria helemaal.

Kinderen zijn ook nu nog veel te vaak slachtoffer van geweld. In de kerk in ons land alleen al werden er zeker 15000 kinderen misbruikt of mishandeld. In Gaza waren bij de doden al 8000 kinderen. Overal waar gezinnen op de vlucht zijn, staan kinderen in de kou. En meer dan 10% van de echtscheidingen en relatiebreuken verloopt problematisch met vaak ernstige gevolgen voor de kinderen.

Daarom kijk ik vandaag de kinderen uit het Ethiopische evangelieboek recht in de ogen. Ik beeld me in dat het de ogen zijn van kinderen uit Gaza, Oekraïne of Soedan, uit een katholiek internaat van destijds met een paar kwaadaardige paters of zusters, uit een hopeloos verziekte echtscheidingssituatie.

Als we geloven in de toekomst, laat dit dan ons enige voornemen zijn: dat we dit jaar geen kinderen onherstelbaar beschadigen. Want alle kinderen zijn altijd onschuldig.